13.10.19    Avyakt Bapdada     Nepali Murli    21.02.85     Om Shanti     Madhuban


शीतलताको शक्ति


आज ज्ञान सूर्य, ज्ञान चन्द्रमाले आफ्ना भाग्यशाली र प्रिय सिताराहरूलाई देखिरहनु भएको छ। यो रूहानी तारा मण्डललाई सारा कल्पमा कसैले देख्न सक्दैनन्। तिमी रूहानी सिताराले र ज्ञान सूर्य, ज्ञान चन्द्रमाले यो अति न्यारा र प्यारा तारामण्डललाई देख्छौ। यो रूहानी तारामण्डललाई विज्ञानको शक्तिले देख्न सक्दैन। साइलेन्सको शक्ति भएकाले मात्र यो तारामण्डललाई देख्न सक्छन्, जान्न सक्छन्। त्यसैले आज यो तारामण्डलको भ्रमण गर्दा भिन्न-भिन्न सिताराहरूलाई देखेर बापदादा हर्षित भइरहनु भएको छ। कसरी हरेक सिताराहरू ज्ञान सूर्यद्वारा सत्यताको लाइट र माइट लिएर बाबा समान सत्यताको शक्ति सम्पन्न सत्य स्वरूप बनेका छन् र ज्ञान चन्द्रमाद्वारा शीतलताको शक्ति धारण गरेर चन्द्रमा समान शीतल स्वरूप बनेका छन्। यी दुवै शक्ति सत्यता र शीतलताद्वारा सदा सहजै सफलता प्राप्त गराउँछन्। एकातर्फ सत्यताको शक्तिको उच्च नशा र अर्कोतर्फ जति उच्च नशा त्यति नै शीतलताको आधारमा जस्तोसुकै उल्टो नशा भएका अथवा क्रोधित आत्मालाई पनि शीतल बनाउनेवाला भयौ। जस्तोसुकै अंहकारको नशामा मै, मै गर्नेवाला हुन् तर शीतलताको शक्तिले मै, मैको सट्टा बाबा-बाबा भन्न थालुन्। सत्यतालाई पनि शीतलताको शक्तिले सिद्ध गर्नाले सिद्धि प्राप्त हुनेछ। नत्र शीतलताको शक्ति विना नै सत्यता सिद्ध गर्ने लक्ष्यले गर्छन् सिद्ध तर अज्ञानीले सिद्ध गरेकोलाई जिद्दी सम्झिन्छन्। त्यसैले सत्यता र शीतलता दुवै शक्ति समान र साथमा चाहिन्छ किनकि आजको विश्वका हरेक मानव कुनै न कुनै अग्निमा जलिरहेका छन्। यसरी अग्निमा जलिरहेका आत्मालाई पहिला शीतलताको शक्तिले त्यो अग्निलाई शीतल गर तब शीतलताको आधारमा सत्यतालाई जान्न सक्नेछन्।

शीतलताको शक्ति अर्थात् आत्मिक स्नेहको शक्ति। चन्द्रमा माँले स्नेहको शीतलताले जस्तोसुकै बिग्रेको बच्चालाई पनि परिवर्तन गरिदिनु हुन्थ्यो। स्नेह अर्थात् शीतलताको शक्तिले कुनै पनि अग्निमा जलेका आत्मालाई शीतल बनाएर सत्यतालाई धारण गर्न योग्य बनाइदिन्छ। पहिला चन्द्रमाको शीतलताद्वारा योग्य बन्छन् फेरि ज्ञान सूर्यको सत्यताको शक्तिले योगी बन्छन्। ज्ञान चन्द्रमाको शीतलताको शक्तिले बाबाको अगाडि जान योग्य बनाइदिन्छ। योग्य भइएन भने योगी पनि बन्न सकिँदैन। त्यसैले सत्यता जान्नु भन्दा पहिला शीतल हुनुपर्छ। सत्यतालाई धारण गर्ने शक्ति चाहिन्छ। शीतलताको शक्ति भएका आत्माहरू स्वयं पनि संकल्पको गतिमा, बोलमा, सम्पर्कमा र हरेक परिस्थितिमा शीतल हुन्छन्। संकल्पको गति तीब्र भएको कारणले खेर पनि धेरै जान्छ र नियन्त्रण गर्नमा समय पनि लाग्छ। जब चाह्यो तब नियन्त्रण गर्न अथवा परिवर्तन गर्न पर्यो भने समय र शक्ति धेरै लगाउन पर्छ। यथार्थ गतिमा चल्नेहरू अर्थात् शीतलताको शक्ति स्वरूप रहनेहरू व्यर्थबाट जोगिन्छन्। दुर्घटनाबाट जोगिन्छन्। यस्तो किन, के, त्यस्तो होइन यस्तो भन्नेहरू यस्ता व्यर्थ तीव्र गतिबाट छुट्छन्। जसरी वृक्षको छायाँले कुनै पनि बटुवालाई आराम दिन्छ, सहयोगी हुन्छ त्यस्तै शीतलताका शक्ति भएकाले अन्य आत्माहरूलाई पनि शीतलताको छायाँले सदा सहयोग र आराम दिन्छन्। हरेकलाई आकर्षण हुन्छ– यस्तो आत्माको पासमा जाऊँ र दुई घडी भए पनि शीतलताको छायाँमा शीतलताको सुख, आनन्द लिऊँ भन्ने। जसरी चारैतिर प्रचण्ड घाम हुँदा छायाँ भएको स्थान खोजिन्छ नि। यस्ता आत्माहरूको नजर अथवा आकर्षण यस्तै आत्मातिर जान्छ। अब विश्वमा अझै विकारको आगो तेज हुनु छ। जसरी आगो लाग्दा मनुष्य कराउँछन् नि। शीतलताको सहारा खोज्छन्। त्यसैगरी यी मनुष्य आत्माहरू पनि तिमी शीतल आत्माको पासमा तड्पिएर आउनेछन्। अलिकति भए पनि शीतलताको छिंटा छर्किदिनु होस् भनेर कराउने छन्। एकातर्फ विनाशको आगो, दोस्रोतर्फ विकारको आगो, तेस्रोतर्फ देह र देहको सम्बन्ध, पदार्थको लगावको आगो र चौथोतर्फ पश्चातापको आगो। चारैतिर आगो नै आगो देखिने छ। यस्तो समयमा तिमी शीतलताको शक्ति भएका शीतलाहरूको पासमा भाग्दै आउनेछन्। एक सेकेण्डको लागि भए पनि शीतल गरिदिनु होस् भन्नेछन्। यस्तो समयमा त्यति शीतलताको शक्ति स्वयंमा जम्मा छ भने चारैतिरको आगोको प्रभाव स्वयंमा पर्ने छैन। चारैतिरको आगोलाई मेटाउने शीतलताको वरदान दिनेवाला शितला बन। यदि अलिकति पनि चार प्रकारको आगोबाट कुनैको पनि अंशमात्र रह्यो भने चारैतिरको आगोले अंश मात्र रहेको आगोलाई समात्ने छ। जसरी आगोले आगोलाई समात्छ नि। त्यसैले यो जाँच गर।

विनाश ज्वालाको अग्निबाट बच्ने साधन निर्भयताको शक्ति हो। निर्भयताले विनाश ज्वालाको प्रभावबाट डगमग गराउँदैन। हलचलमा ल्याउँदैन। निर्भयताको आधारले विनाश ज्वालामा भयभीत आत्माहरूलाई शीतलताको शक्ति दिनेछौ। आत्माहरू भयको अग्निबाट बचेर शीतलताको कारणले खुशीमा नाच्नेछन्। विनाश हेर्दा-हेर्दै पनि स्थापनाका दृष्यहरू देख्नेछन्। उनीहरूको नयनमा एउटा आँखामा मुक्ति स्वीट होम र अर्को आँखामा जीवन मुक्ति अर्थात् स्वर्ग समाहित हुनेछ। तिनीहरूले आफ्नो घर, आफ्नो राज्य देख्नेछन्। मानिसहरू कराउने छन्– हाय गयो, हाय मरेँ र तिमीहरूले भन्नेछौ– आफ्नो मीठो घर आफ्नो मीठो राज्यमा हामी गयौँ। नथिंग न्यू। यो घुँघरू लगाउने छौ। हाम्रो घर, हाम्रो राज्य– यही खुशीमा नाच्दै गाउँदै साथमा जानेछौ। उनीहरू चिच्याउनेछन् र तिमीहरू साथमा जानेछौ। अहिले सुन्दैमा सबैलाई खुशी भइरहेको छ भने त्यतिबेला कति खुशी हुन्छौ होला! त्यसैले चारैवटा आगोदेखि शीतल भएका छौ नि? सुनाएँ नि– विनाश ज्वालाबाट बच्ने साधन हो निर्भयता। त्यसैगरी विकारको आगोको अंश मात्रबाट पनि बच्ने साधन हो– आफ्नो आदि अनादि वंशलाई याद गर्नु। अनादि बाबाको वंश सम्पूर्ण सतोप्रधान आत्मा हुँ। आदि वंश देव आत्मा हुँ। देव आत्मा १६ कला सम्पन्न, सम्पूर्ण निर्विकारी हुँ। यसरी आदि-अनादि वंशलाई याद गर्यौ भने विकारहरूको अंश पनि समाप्त हुनेछ।

त्यसैगरी तेस्रो हो देह, देहका सम्बन्ध र पदार्थको ममताको आगो। यो अग्निबाट बच्ने साधन हो– बाबालाई संसार बनाऊ। बाबा नै संसार भएपछि बाँकी सबै असार लाग्छ। तर गर्ने के हो? त्यो फेरि अर्को दिनमा सुनाउँला। बाबा नै संसार हुनुहुन्छ– यो याद भएमा न देह, न सम्बन्ध, न पदार्थ रहन्छ। सबै समाप्त हुनेछन्।

चौथो कुरा– पश्चातापको आगो। यसको सहज साधन हो सर्व प्राप्ति स्वरूप बन्नु। अप्राप्तिले पश्चाताप गराउँछ। प्राप्तिले पश्चातापलाई मेटाउँछ। अब हरेक प्राप्तिलाई सामुन्ने राखेर जाँच गर। कुनै पनि प्राप्तिको अनुभव गर्न बाँकी त रहेको छैन? प्राप्तिको लिस्ट त छ नि? अप्राप्ति समाप्त अर्थात् पश्चाताप पनि समाप्त। अब यी चारै कुरालाई जाँच गर, तब मात्र शीतलता स्वरूप बन्ने छौ। अरूको जलनलाई निभाउने शीतल योगी अथवा शीतला देवी बन्ने छौ। बुझ्यौ– शीतलताको शक्ति के हो? सत्यताको शक्तिको बारेमा त सुनाएको पनि छु। पछि पनि सुनाउँला। सुन्यौ तारामण्डलमा के देखियो? बिस्तारमा फेरि सुनाउँला। अच्छा!

यस्ता सदा चन्द्रमा समान शीतलताको शक्ति स्वरूप बच्चाहरूलाई, सत्यताको शक्तिले सत्ययुग ल्याउने बच्चाहरूलाई, सदा शीतलताको छायाँले सबैलाई दिलको आराम दिने बच्चाहरूलाई, सदा चारैतिरको अग्निदेखि सुरक्षित रहने शीतल योगी शीतला देवी बच्चाहरूलाई ज्ञान सूर्य, ज्ञान चन्द्रमाको याद-प्यार एवं नमस्ते। रूहानी बच्चाहरूको रूहानी बाबालाई गुडमर्निङ्ग, नमस्ते।

विदेशी टिचर भाइ बहिनीहरूसँग अव्यक्त बापदादाको भेटघाट:–
यो कुनचाहिँ ग्रुप हो? (दाहिने हात अर्थात् सेवाधारीहरूको) आज बापदादा आफ्ना साथीहरूसँग मिल्न आउनु भएको छ। साथीको नाता रमणीक हुन्छ। जसरी बाबा सदा बच्चाहरूको स्नेहमा समाहित हुनुहुन्छ, त्यसैगरी बच्चाहरू पनि बाबाको स्नेहमा समाहित छन्। त्यसैले यो प्यारमा लीन हुनेहरूको समुह हो। खाँदा, पिउँदा, हिँड्दा कहाँ लीन रहन्छौ? प्यारमा नै रहन्छौ नि! यो प्यारमा लीन रहने स्थितिले सदा हरेक कुरामा सजिलै बाबा समान बनाइदिन्छ किनकि बाबाको प्यारमा लीन हुन्छौ त्यसैले सङ्गको रङ्ग लाग्छ नि। मेहनत अथवा मुश्किलबाट छुट्ने सहज साधन हो प्यारमा लीन रहनु। यो प्यारमा लीन रहने अवस्था भाग्यशाली हुन्छ यस भित्र माया आउन सक्दैन। त्यसैले बापदादाका अति स्नेही, समीप, समान समुह हौ। तिम्रो संकल्प र बाबाको संकल्पमा अन्तर छैन। यस्तो समीप छौ नि? तब त बाबा समान विश्व कल्याणकारी बन्न सक्छौ। जुन बाबाको संकल्प, त्यो बच्चाको। जुन बाबाको बोल त्यो बच्चाको। त्यसैले हरेक कर्म तिम्रो के बन्नु पर्छ? (दर्पण) त्यसैले हरेक कर्म यस्तो दर्पण होस् जसमा बाबा देखियोस्। यस्तो समुह छ नि? जसरी कति दर्पण हुन्छन्, दुनियाँमा पनि यस्ता दर्पण बनाउँछन् जसमा ठूलो सानो र सानो फेरि ठूलो देखिन्छ। त्यसैले तिम्रो हरेक कर्म रूपी दर्पणले के देखाओस्? डबल देखियोस्– तिमी र बाबा। तिमीमा बाबा देखियोस्। तिमी बाबाको साथमा देखिनु पर्छ। जसरी ब्रह्मा बाबामा सदा डबल देखिन्थ्यो नि। त्यसैगरी तिमीहरू हरेकमा सदा बाबा देखिन्छ भने डबल देखियो नि। यस्तो दर्पण हौ? सेवाधारी विशेष कुन सेवाको निमित्त छौ! बाबालाई प्रत्यक्ष गर्ने नै विशेष सेवा हो। त्यसैले आफ्नो हरेक कर्म, बोल, संकल्पद्वारा बाबालाई देखाउनु छ। यही कार्यमा सदा रहन्छौ नि! जहिले पनि कुनै आत्माले यदि आत्मालाई देखेर– यिनले त धेरै राम्रो बोल्छन्, धेरै राम्रो सेवा गर्छन्, यिनले धेरै राम्रो दृष्टि दिन्छन् भनेर भन्यो भने यो पनि उसले बाबालाई देखेन आत्मालाई देख्यो। यो पनि गलत हो। तिमीलाई देखेर मुखबाट यस्तो निक्लियोस् “बाबा”! तब भनिन्छ– शक्तिशाली दर्पण। एक्लै आत्मा मात्र नदेखियोस्, बाबा पनि देखियोस्। यसैलाई भनिन्छ यथार्थ सेवाधारी। बुझ्यौ! जति तिम्रो हर संकल्पमा, बोलमा बाबा, बाबा हुन्छ त्यति अरूलाई तिमीबाट बाबा देखिने छ। जसरी आजकल विज्ञानको साधनले अगाडि जुन पहिलो चीज देखाउँछन् त्यो गुम हुन्छ र अर्को देखिन्छ। त्यसैगरी तिम्रो साइलेन्सको शक्तिले तिमीलाई देखेर पनि तिमीलाई गुम गरोस्। बाबालाई प्रत्यक्ष गरोस्। यस्तो शक्तिशाली सेवा होस्। बाबासँग सम्बन्ध जोड्यो भने आत्माहरू सदा शक्तिशाली बन्छन्। यदि आत्मासँग सम्बन्ध जुट्यो भने सदाको लागि शक्तिशाली बन्न सक्दैनन्। बुझ्यौ! सेवाधारीहरूको विशेष सेवा के हो? आफूद्वारा बाबालाई देखाउनु। तिमीलाई देख्दा बाबा बाबाको गीत गाउन सुरु गरून्। यस्तो सेवा गर्छौ नि! अच्छा।

सबैले अमृतबेला दिल खुश मिठाई खान्छौ नि? सेवाधारी आत्माहरूले सधैं दिलखुश मिठाई खान्छन् र अरूलाई पनि ख्वाउँछन्। त्यसैले तिम्रो पासमा निराशा र उदासीका कुरा आउँदैन, जिज्ञासुले यी कुरा ल्याउँदैनन्। नत्र यसमा पनि समय दिनु पर्ने हुन्छ नि। फेरि यो समय पनि बच्न जान्छ। यही समयमा अनेक अरूलाई दिलखुश मिठाई ख्वाउन सक्छौ।

तिमीहरू सबै सदा दिलखुश रहन्छौ? कहिलेकाही कुनै सेवाधारी रुन त रुदैनौ? मनले पनि रुने हुन्छन् केवल आँखाले मात्र होइन। त्यसैले रुनेवाला त होइनौ नि! ठीक छ गुनासो गर्नेवाला हौ? बाबाको अगाडि गुनासो गर्छौ? यस्तो मबाट किन हुन्छ! मेरो नै यस्तो पार्ट किन हुन्छ! मेरो नै संस्कार यस्तो किन! मलाई नै यस्ता जिज्ञासु किन मिल्छन् अथवा मलाई यस्तो देश किन मिल्यो! यसरी गुनासो गर्नेवाला त होइनौ? गुनासो अर्थात् भक्तिको अंश। जस्तोसुकै होस् तर परिवर्तन गर्नु यो सेवाधारीको विशेष कर्तव्य हो। चाहे देश होस्, चाहे जिज्ञासु हुन्, चाहे आफ्ना संस्कार हुन्, चाहे साथी हुन्– गुनासो गर्नुको सट्टा परिवर्तन गर्ने कार्यमा लाग। सेवाधारीले कहिल्यै पनि अर्काको कमजोरीलाई हेर्नु छैन। यदि तिमीहरूले अर्काको कमजोरीलाई देख्यौ भने स्वयं पनि कमजोर हुन्छौ, त्यसैले सदा हरेकको विशेषतालाई हेर। विशेषतालाई धारण गर। विशेषताको नै वर्णन गर। यही सेवाधारीको विशेष उड्तीकलाको साधन हो। बुझ्यौ! अरू के गर्छन् सेवाधारीले? योजना धेरै राम्रा-राम्रा बनाउँछन्। उमंग-उत्साह पनि राम्रो छ। बाबा र सेवासँग स्नेह पनि राम्रो छ। अब अगाडि के गर्नु छ?

अहिले विश्वमा विशेष दुई सत्ता छन् (१) राज्य सत्ता (२) धर्म सत्ता। धर्म नेताहरू र राज्य नेताहरू। अरू पेशाका पनि अलग-अलग छन् तर सत्ता यिनी दुईको साथमा छ। त्यसैले अब यी दुवै सत्तालाई यस्तोसँग स्पष्ट अनुभव होस्– धर्म सत्ता पनि अहिले सत्ताहीन भएको छ र राज्य सत्तावाला पनि अनुभव गरून्– हाम्रो पनि नाम मात्र राज्य सत्ता हो तर सत्ता छैन। कसरी अनुभव गराउने? त्यसको उपाय के हो? जति पनि राजनेताहरू, धर्मनेताहरू छन्, तिनीहरूलाई “पवित्रता र एकता” यसको अनुभव गराऊ। यसैको कमीको कारणले दुवै सत्ताहरू कमजोर भएका हुन्। त्यसैले पवित्रता के हो र एकता के हो? यसैमा तिनीहरूलाई स्पष्ट ज्ञान मिलेपछि स्वयंले नै बुझ्नेछन्– हामी कमजोर छौं र यिनीहरू शक्तिशाली छन् भनेर। यसको लागि विशेष मनन गर। धर्म सत्तालाई धर्म सत्ताहीन बनाउने विशेष कारण– पवित्रताको अभावले यस्तो हुन गएको भनेर सिद्ध गर्नु छ र राज्य सत्तावालाको अगाडि एकताको अभावले यस्तो भएको भनेर सिद्ध गर्नु छ। यही विषयमा मनन गर्नु छ। योजना बनाऊ र तिनीहरूसम्म पुर्याऊ। यी दुवै शक्तिलाई सिद्ध गर्यौ भने ईश्वरीय सत्ताको झण्डा सजिलै लहराउने छ। अब यी दुवैतर्फ विशेष ध्यान चाहिएको छ। भित्रबाट त बुझेका छन् तर अझै बाहिरको अभिमान छ। जति-जति पवित्रता र एकताको शक्तिले यिनीहरूको समीप सम्पर्कमा आउँदै जान्छौ, त्यति-त्यति उनीहरू स्वयंले नै आफ्नो कमजोरीको वर्णन गर्न लाग्नेछन्। बुझ्यौ! जब दुवै सत्ता कमजोर भएको सिद्ध गर्छौ तब प्रत्यक्षता हुन्छ। अच्छा।

बाँकी त सेवाधारी ग्रुप छौ नै सदा सन्तुष्ट। आफूबाट, साथीहरूबाट, सेवाबाट सर्व प्रकारले सन्तुष्ट योगी यस्तो सन्तुष्टताको प्रमाण पत्र लिएका छौ नि। बापदादा, निमित्त दादी दिदीहरू सबैले तिमीहरूलाई प्रमाण पत्र दिऊन्– हो यिनीहरू सन्तुष्ट योगी हुन्। हिँडडुल गर्दा पनि प्रमाण पत्र मिल्छ। अच्छा, कहिलेकाहीं निराश त हुँदैनौ? कहिलेकाहीं सेवाबाट थाकेर निराश त हुँदैनौ? कति गर्ने, मैले मात्रै किन? यस्तो त हुँदैन!

अहिले यी सबै कुरा आफूमा जाँच गर। यदि केही छ भने परिवर्तन गर्नु किनकि सेवाधारी अर्थात् स्टेजमा हरेक कर्म गर्नेवाला हौ। स्टेजमा सदा श्रेष्ठ र युक्तियुक्त हर कदम उठाउनु पर्ने हुन्छ। यस्तो कहिल्यै नसोच्नु– म फलानो देशमा सेन्टरमा बसेकी छु। तर विश्वको स्टेजमा बसेकी छौ। यो स्मृतिमा रहनाले हरेक कर्म स्वत: नै श्रेष्ठ हुन्छ। तिमीलाई अनुसरण गर्ने पनि थुप्रै छन्, सदा तिमीले बाबालाई अनुसरण गर्यौ भने तिमीलाई अनुसरण गर्नेहरूले पनि बाबालाई अनुसरण गर्नेछन्। नदेखिनेगरी बाबाको अनुसरण हुन्छ किनकि तिम्रो हरेक कर्मले बाबालाई अनुसरण गरेका छन् त्यसैले यो सदा स्मृतिमा राख्नु। अच्छा– प्यारको कारणले मेहनतदेखि पर छौ।

वरदान:–
एक बाबालाई साथी बनाउने र साथीको स्वरूपमा रहने सम्पूर्ण पवित्र आत्मा भव

सम्पूर्ण पवित्र आत्मा त्यो हो, जसको संकल्प र स्वप्नमा पनि ब्रह्मचर्यको धारणा होस्, जो हर कदममा ब्रह्मा बाबाको आचरणमा चल्नेवाला होस्। पवित्रताको अर्थ हो– सदा बाबालाई साथी बनाउने र बाबाको साथमा नै रहने। संगठनको साथ, परिवारको स्नेहको मर्यादा बेग्लै कुरा हो, तर बाबाको कारणले नै यो संगठनको स्नेहको साथ छ, बाबा नभएको भए परिवार कहाँबाट आउँथ्यो? बाबा बीज हुनुहुन्छ, बीजलाई कहिल्यै नभुल।

स्लोगन:–
कसैको प्रभावमा प्रभावित हुनु छैन, ज्ञानको प्रभाव पार्नेवाला बन।