02.06.19    Avyakt Bapdada     Nepali Murli    24.12.84     Om Shanti     Madhuban


ईश्वरीय स्नेहको महत्त्व


आज स्नेहका सागर आफ्ना स्नेही चात्रक बच्चाहरूसँग मिल्न आउनु भएको छ। अनेक जन्मदेखि यो सच्चा अविनाशी ईश्वरीय स्नेहको प्यासी थियौ। जन्म-जन्मका प्यासी चात्रक आत्माहरूलाई अब सच्चा स्नेह, अविनाशी स्नेहको अनुभव भइरहेको छ। भक्त आत्मा भएको कारणले तिमीहरू सबै बच्चाहरू स्नेहको भिखारी बन्यौ। अहिले बाबाले भिखारीबाट स्नेहको सागरको वर्साको अधिकारी बनाइरहनु भएको छ। अनुभवको आधारले सबैको दिलबाट अहिले यो आवाज स्वत: नै निक्लन्छ– ईश्वरीय स्नेह हाम्रो जन्मसिद्ध अधिकार हो। त्यसैले भिखारीबाट अधिकारी बन्यौ। विश्वमा हरेक आत्मालाई जीवनमा आवश्यक चीज स्नेह नै हो। जीवनमा स्नेहभएन भने जीवन नीरस अनुभव गर्छन्। स्नेह यति उंच वस्तु हो, जुन आजका साधारण मनुष्यहरूले स्नेहलाई नै भगवान मान्छन्। प्यार नै परमात्मा हो र परमात्मा नै प्यार हो। त्यसैले स्नेह यति उच्च छ, जति भगवानलाई उच्च मान्छन् त्यसैले भगवानलाई स्नेह अथवा प्यार भन्छन्। यस्तो किन भनिन्छ? अनुभव चाहिं छैन जबकि परमात्मा बाबा यस सृष्टिमा आउनु हुन्छ र सबै बच्चाहरूलाई यथार्थ जीवनमा साकार स्वरूपमा स्नेह दिनुहुन्छ र अहिले दिइरहनु भएको छ। त्यसैले अनुभव नभएर पनि यही सम्झन्छन्– स्नेह नै परमात्मा हो। परमात्मा बाबाको पहिलो देन स्नेह हो। स्नेहले तिमी सबैलाई ब्राह्मण जन्म दिएको छ। स्नेहको पालनाले तिमीहरू सबैलाई ईश्वरीय सेवाको योग्य बनाएको छ। स्नेहले सहज योगी, कर्मयोगी, स्वत: योगी बनाएको छ। स्नेहले हदको त्यागलाई भाग्य अनुभव गराएको छ। त्याग होइन भाग्य हो। यस्तो अनुभव सच्चा स्नेहले गरायो नि। यही स्नेहको आधारमा कुनै पनि प्रकारको तुफानलाई पनि तोहफा (सौगात) अनुभव गर्छौ। स्नेहको आधारमा मुश्किललाई अति सहज अनुभव गर्छौ। यही ईश्वरीय स्नेहले अनेक सम्बन्धमा लागेको दिललाई, अनेकमा टुक्रिएको दिललाई एकसँग जोडिदिएको छ। अब एक दिल एक दिलाराम हुनुहुन्छ। दिल टुक्रिएको छैन। स्नेहले बाबा समान बनाइदिएको छ। स्नेहले नै सदा साथको अनुभवको कारण सदा समर्थ बनाइदिएको छ। स्नेहले युग परिवर्तन गरिदियो। कलियुगीबाट संगमयुगी बनाइदियो। स्नेहले नै दु:ख दर्दको दुनियाँलाई सुखको खुशीको दुनियाँमा परिवर्तन गरिदियो। यति महत्त्व छ यस ईश्वरीय स्नेहको। जसले महत्त्वलाई जान्दछ, उही महान बन्छ। यस्तै महान बनेका छौ नि? सबै भन्दा सजिलो पुरुषार्थ पनि यही हो। स्नेहमा सदा समाहित भइराख। लवलीन आत्मालाई कहिल्यै स्वप्नमा पनि मायाको प्रभाव पर्न सक्दैन किनकि लवलीन अवस्था माया प्रूफ अवस्था हो। त्यसैले स्नेहमा रहन सहज छ नि। स्नेहले सबैलाई मधुबन निवासी बनाएको छ। स्नेहको कारणले पुगेका हौ नि? बापदादाले पनि सबै बच्चाहरूलाई यही वरदान दिनुहुन्छ “सदा स्नेही भव”। स्नेह यस्तो जादू हो जसबाट जे माग्छौ त्यो प्राप्त गर्न सक्छौ। सच्चा स्नेहले, दिलको स्नेहले, स्वार्थी स्नेहले होइन। समयमा स्नेही बन्नेवाला होइन। जब कुनै आवश्यकताको समय आउँछ त्यससमयमा मीठा बाबा, प्यारा बाबा भनेर निर्वाह गर्नेवाला होइन। सदा नै यस्तो स्नेहमा समाहित भएको होस्। यस्ताको लागि बापदादा सदाछत्रछाया हुनुहुन्छ। समयमा याद गर्नेवाला अथवा मतलबले याद गर्नेवाला, यस्तालाई पनि यथाशक्ति, यथा स्नेहको बदलामा सहयोग मिल्छ। तर यथाशक्ति सम्पन्न सम्पूर्ण सफलता मिल्दैन। त्यसैले सदा स्नेहद्वारा सर्व प्राप्ति स्वरूप अनुभव गर्नको लागि सच्चा दिलको स्नेही बन। बुझ्यौ?

बापदादाले सबै मधुबन घरका श्रृङ्गार बच्चाहरूलाई विशेष स्नेहको बधाई दिइरहनु भएको छ। हरेक बच्चा बाबाको घरका विशेष श्रङ्गार हौ। यस मधुबन बेहद घरका बच्चाहरू नै चमक हौ। यस्तो आफूलाई सम्झन्छौ हैन? दुनियाँमा क्रिसमस मनाउन कहाँ-कहाँ जान्छन्। तर यी विशेष विदेशीहरू अथवा भारतका बच्चाहरू प्यारो घरमा पुगेका छन्, बडा दिन बडा बाबासँग बडा दिलले मनाउनको लागि।

यो बडा दिन विशेष बाबा र दादा दुवैको यादगार निशानीको दिन हो। एउटा दाता रूपको शिवबाबाको निशानी र वृद्ध स्वरूप ब्रह्मा बाबाको निशानी हो। कहिल्यै पनि युवा रूप देखाउँदैनन्। क्रिसमस फादरलाई वृद्ध नै देखाउँछन्। त्यस्तै दुई रङ्ग पनि अवश्य देखाउँछन्। सेतो र रातो। त्यसैले बाबा र दादा दुवैको यो निशानी हो। बापदादाले साना बच्चाहरूको जुन उनीहरूको इच्छा छन् त्यसलाई भरपुर गरिदिनु हुन्छ। साना-साना बच्चाहरूले धेरै स्नेहले यस विशेष दिनमा आफूलाई मन परेको चीज क्रिसमस फादरसँग माग्छन् अथवा संकल्प राख्छन्। निश्चय राख्छन्– अवश्य उहाँले पूर्ण गर्नुहुन्छ। त्यसैले यो यादगार पनि तिमी बच्चाहरूको हो। चाहे पुरानो शुद्र जीवनको जति सुकै बुज्रुक हुन् तर ब्राह्मण जिवनमा साना बच्चाहरू नै हुन्। त्यसैले सबै साना बच्चाहरूले जुन पनि श्रेष्ठ कामना गरेका छन् त्यो पूर्ण हुन्छ नि। त्यसैले यो निशानी अन्तिम धर्मवालाहरूमा पनि चल्दै आएको छ। तिमीहरू सबैलाई यस संगम युगको महान दिनको धेरै-धेरै सौगात बापदादाद्वारा मिलिसकेको छ नि। विशेष यो बडा दिन सौगातको दिन हो। त्यसैले बापदादाले सबै भन्दा महान सौगात स्वराज्य र स्वर्गको राज्य दिनु हुन्छ। जसमा अप्राप्त कुनै वस्तु रहँदैन। सर्व प्राप्ति स्वरूप बन्छौ। त्यसैले बडा दिन मनाउने बडा दिलवाला हुनुहुन्छ। विश्वलाई दिनेवाला त बडा दिलवाला हुनु भयो नि। त्यसैले सबैलाई संगमयुगी बडा दिनको बडा दिलले बडा बापदादाले बधाई दिइरहनु भएको छ। उनीहरूले १२ बजे पछि मनाउँछन्, तिमीहरू सबै भन्दा अगाडि नम्बरमा छौ नि। त्यसैले पहिला तिमीहरूले मनाइरहेका छौ। पछि दुनियाँले मनाउँछन्। विशेष रूपले डबल विदेशीहरूले आज बहुत उमंग उत्साहले याद सौगात बाबा प्रति स्थुल सूक्ष्म रूपमा दिइरहेका छन्। बापदादाले पनि सबै डबल विदेशी बच्चाहरूलाई स्नेहको सौगातको बदलामा– पदमगुणा सदा स्नेही साथी रहने, सदा स्नेहको सागरमा समाहित भएर लवलीन स्थितिको अनुभव गर्ने यस्ता वरदानले भरिएका याद र अमर प्यारको सौगात दिइरहनु भएको छ। सदा गाउँदै र खुशीमा नाच्दै रहने छौ। सदा मुख मीठो रहने छ। यसरी स्नेही भारतका बच्चाहरूलाई पनि विशेष सहज योगी, स्वत: योगीको वरदानको याद-प्यार दिइरहनु भएको छ।

सबै बच्चाहरूलाई दाता र विधाता बापदादाले अविनाशी स्नेह सम्पन्न सदा समर्थ स्वरूपले सहज अनुभव गर्ने याद-प्यार दिइरहनु भएको छ। अच्छा!बापदादाको याद-प्यार एवं नमस्ते। रूहानी बच्चाहरूको रूहानी बाबालाई गुडमर्निङ्ग नमस्ते।

पार्टिहरूसँग–(१) सदा आफूलाई यस पुरानो दुनियाँको आकर्षणबाट न्यारा र बाबाको प्यारा अनुभव गर्छौ? जति न्यारा हुन्छौ त्यति स्वत: नै प्यारा हुन्छौ। न्यारा भएनौ भने प्यारा पनि हुँदैनौ। त्यसैले न्यारा र प्यारा छौ अथवा कहीं कतै लगाव छ? जब कसैसँग लगाव हुँदैन बुद्धि एक बाबातर्फ स्वत: जान्छ। अर्को ठाउँ जान सक्दैन। सहज र निरन्तर योगीको स्थिति अनुभव हुन्छ। अहिले सहजयोगी बनेनौ भने कहिले बन्छौ? यति सहज प्राप्ति छ, सत्ययुगमा पनि अहिलेको प्राप्तिको फल हो। त्यसैले अहिले सहज योगी र सदा राज्य भाग्यका अधिकारी बच्चाहरू सदा बाबा समान समीप छन्। त्यसैले आफूलाई बाबाको समीप साथ रहने अनुभव गर्छौ? जो साथ हुन्छन् उनीहरूलाई सहारा सदा हुन्छ। साथ रहँदैनन् भने सहारा पनि मिल्दैन। जब बाबाको सहारा मिल्छ तब कुनै पनि विघ्न आउन सक्दैन। जहाँ सर्वशक्तिवान बाबाको सहारा हुन्छ त्यहाँ मायाले स्वयं नै किनारा गरिदिन्छ। तागत भएकाको अगाडि निर्बलले के गर्छ? किनारा गर्छ नि। यसरी मायाले पनि किनारा गर्छ, सामना गर्दैन। त्यसैले सबै मायाजीत हौ? भिन्न-भिन्न प्रकारले, नयाँ-नयाँ रूपले माया आउँछ तर ज्ञानी आत्माहरू मायासँग डराउँदैनन्। उनीहरूले मायाको सबै रूपलाई चिन्दछन् र चिनेपछि किनारा गर्छन्। मायाजित बनिसकेपछि कहिल्यै कसैले हल्लाउन सक्दैन। जतिसुकै कसैले कोसिस गरोस् तर तिमी नहल्लिनु।

अमृतबेलादेखि रात्रिसम्म बाबा र सेवा सिवाय अरू कुनै लगन नरहोस्। बाबा मिल्नु भयो अनि सेवाधारी बन्यौ किनकि जे मिलेको छ त्यसलाई जति बाँड्छौ त्यति बड्छ। एक देऊ र पदम पाऊ। यही याद राख– हामी सर्व भण्डारको मालिक हौं, भरपुर भण्डार छ। जसलाई दुनियाँले खोजिरहेको छ उहाँका बच्चा बनेका छौं। दु:खको दुनियाँबाट किनारा गर्यौ। सुखको संसारमा पुगिसक्यौं। त्यसैले सदा सुखको सागरमा लहराउँदै सबैलाई सुखको खजानाबाट भरपुर बनाऊ। अच्छा।

चुनिएका अव्यक्त महावाक्यहरू
ब्राह्मण जीवनमा सभ्यता रूपी संस्कारलाई अपनाऊ

ब्राह्मण परिवारमा फस्ट नम्बरको संस्कार हो– “सभ्यता”। त्यसैले हरेकको अनुहार र चलनमा यो ब्राह्मणको संस्कार प्रत्यक्ष होस्। हरेक ब्राह्मण मुस्कुराउँदै हरेकसँग सम्पर्कमा आओस्। कोही जस्तो सुकै होस्, तिमीले आफ्नो यो संस्कार कहिल्यै नछोड। अब आफ्नो जीवनमा नयाँ सभ्यताको संस्कार देखाऊ। थोरै बोल, बिस्तारै बोल र मीठो बोल। यदि नचाहेर पनि कहिलेकाहीँ क्रोध वा चिडचिडापन आउँछ भने दिलबाट भन “मीठा बाबा”, अनि थप मदत मिल्छ। भित्रबाट शुभभाव र प्रेमभाव प्रकट गर तब क्रोध महाशत्रु माथि विजय प्राप्त गर्नेछौ।

कति बच्चाहरूले आजकल एउटा विशेष भाषा प्रयोग गर्छन्– हामीले असत्य देख्न सक्दैनौं, असत्य सुन्न सक्दैनौं त्यसैले असत्यलाई देखेर झूटो सुनेर भित्र जोश आउँछ। तर यदि त्यो असत्य छ र तिमीलाई असत्य देखेर जोश आउँछ भने त्यो जोश पनि असत्य हो नि! असत्यतालाई खतम गर्नको लागि स्वयंमा सत्यताको शक्ति धारण गर। सत्यताको निशानी हो सभ्यता। यदि तिमी सच्चा छौ, सत्यताको शक्ति तिमीमा छ भने सभ्यतालाई कहिल्यै नछोड, सत्यतालाई सिद्ध गर तर सभ्यतापूर्वक। यदि सभ्यतालाई छोडेर असभ्यतामा आएर सत्यलाई सिद्ध गर्न चाहन्छौ भने त्यो सत्य सिद्ध हुँदैन। असभ्यताको निशानी हो जिद्दी र सभ्यताको निशानी हो निर्मानता। सत्यतालाई सिद्ध गर्नेले सदैव स्वयं निर्मान भएर सभ्यतापूर्वक व्यवहार गर्छन्। जोशमा आएर यदि कसैले सत्यलाई सिद्ध गर्छ भने अवश्य उसमा केही न केही असत्यता समाहित भएको छ। कति बच्चाहरूको भाषा भएको छ– मैले बिलकुल सत्य बोल्छु, १०० प्रतिशत सत्य बोल्छु। तर सत्यलाई सिद्ध गर्ने आवश्यकता हुँदैन। सत्य यस्तो सूर्य हो जुन छिप्न सक्दैन। चाहे जति सुकै पर्खाल कसैले अगाडि ल्याओस् तर सत्यताको प्रकाश कहिल्यै छिप्न सक्दैन। सभ्यता पूर्वक बोल, सभ्यतापूर्वक चल यसैमा सफलता छ।

जहिले पनि जब कुनै असत्य कुरा देख्छौ, सुन्छौ तर पनि असत्य वायुमण्डल नफैलाऊ। कतिले भन्छन् यो पाप कर्म हो नि, पाप कर्म देख्न सकिँदैन तर वायुमण्डलमा असत्यताको कुरा फैलाउनु यो पनि त पाप हो। लौकिक परिवारमा पनि यदि यस्तो कुरा देखियो वा सुनियो भने त्यसलाई फैलाइँदैन। कानले सुनिन्छ र दिलमा लुकाइन्छ। यदि कसैले व्यर्थ कुरा फैलाउँछ भने यो पनि पापको अंश हो। यस्ता साना-साना पापले उड्तीकलाको अनुभवलाई समाप्त गरिदिन्छ। त्यसैले कर्मको गहन गतिलाई जानेर सभ्यतापूर्वक व्यवहार गर। तिमी ब्राह्मण बच्चाहरू धेरै सभ्य हुनुपर्छ। तिम्रो अनुहार र चलन दुवैले सत्यताको सभ्यतालाई अनुभव गराओस्। त्यसै पनि रोयल आत्मालाई सभ्यताकी देवी भनिन्छ। तिनीहरूको बोल्नु, हेर्नु, चल्नु, खानु-पिउनु, उठ्नु-बस्नु हर कर्ममा सभ्यता, सत्यता स्वत: नै देखिन्छ।यस्तो होइन– मैले त सत्यलाई सिद्ध गरिरहेको छु तर सभ्यता हुँदै नहोस्। यो सही होइन। कति बच्चाहरूले भन्छन्– त्यसो त क्रोध आउँदैन, तर कसैले झूट बोल्यो भने क्रोध आउँछ। उसले झूटो बोल्यो र तिमीले क्रोधले बोल्यौ भने दुवैमा सही को? कतिले चलाखीले भन्छन्– मैले क्रोध गर्दिनँ, मेरो स्वर नै ठूलो छ, स्वर नै चर्को छ। तर जब विज्ञानको साधनले स्वरलाई सानो र ठूलो गर्न सकिन्छ भने के साइलेन्सको शक्तिले आफ्नो स्वरको गतिलाई सानो वा ठूलो गर्न सक्दैनौ? जसरी क्रोध अज्ञानको शक्ति हो, त्यसरी नै ज्ञानको शक्ति शान्ति हो, सहन शक्ति हो। अज्ञानको शक्ति क्रोधलाई धेरै राम्रोसँग संस्कार बनाएका छौ र प्रयोग पनि गरिरहन्छौ फेरि माफी पनि मागिरहन्छौ। त्यसैले अब हरेक गुणलाई, हरेक ज्ञानको कुरालाई संस्कार रूपमा बनाऊ। तब सभ्यता आउँदै जान्छ।

कसै-कसैले सम्झन्छन्– सायद क्रोध कुनै विकार होइन, यो शस्त्र हो, विकार होइन। तर क्रोध ज्ञानी आत्माको लागि महाशत्रु हो किनकि क्रोध अनेक आत्माहरूको सम्बन्ध, सम्पर्कमा आउँदा प्रसिद्ध हुन्छ र क्रोधलाई देखेर बाबाको नामको धेरै ग्लानि हुन्छ। भन्नेले यही भन्छन्– देखियो ज्ञानी बच्चाहरूलाई पनि, त्यसैले यसको अंश मात्रलाई पनि समाप्त गर। धेरै-धेरै सभ्यता पूर्वक व्यहार गर।

वरदान:–
डाइरेक्ट परमात्म लाइटको कनेक्शनद्वारा अन्धकारलाई भगाउने लाइट हाउस भव

तिमी बच्चाहरूसँग डाइरेक्ट परमात्म लाइटको कनेक्शन छ। केवल स्वमानको स्मृतिको स्विच डाइरेक्ट लाइनसँग अन गर्यौ भने लाइट आउँछ र जतिसुकै गाढा सूर्यको प्रकाशलाई पनि छेक्ने कालो बादल होस्, त्यो पनि भाग्ने छ। यसबाट स्वयं त लाइटमा रहन्छौ नै, तर अरूको लागि पनि लाइट हाउस बन्छौ।

स्लोगन:–
स्व पुरुषार्थमा तीव्र बन्यौ भने तिम्रो प्रकम्पनले अरूको माया पनि सजिलै भाग्ने छ।