28.10.19 Morning Nepali Murli Om Shanti BapDada Madhuban
“ मीठे बच्चे– विश्वको
राज्य बाहुबलबाट लिन सकिँदैन , त्यसको लागि योगबल चाहिन्छ , यो पनि एक नियम हो।”
प्रश्न:–
शिवबाबा स्वयं
नै स्वयंसँग कुनचाहिँ आश्चर्य मान्नुहुन्छ?
उत्तर:–
बाबा भन्नुहुन्छ– हेर, कस्तो आश्चर्य छ मैले तिमीलाई पढाउँछु, यो मैले कसैसँग
कहिल्यै पढेको होइन। मेरो कुनै पिता हुनुहुन्न, मेरो कुनै टिचर हुनुहुन्न, गुरु पनि
हुनुहुन्न। म सृष्टि चक्रमा पुनर्जन्म लिन्न, फेरि पनि तिमीलाई सबै जन्महरूको कहानी
सुनाउँछु। स्वयं ८४ को चक्रमा आउँदिन तर चक्रको ज्ञान बिल्कुल एक्युरेट दिन्छु।
ओम् शान्ति ।
रूहानी बाबाले
तिमी बच्चाहरूलाई स्वदर्शन चक्रधारी बनाउनु हुन्छ अर्थात् तिमी यस ८४ को चक्रलाई
जानेका छौ। पहिला जान्दैनथ्यौ। अहिले बाबाद्वारा तिमीले जानेका छौ। ८४ जन्मको चक्रमा
तिमी अवश्य आउँछौ। तिमी बच्चाहरूलाई ८४ को चक्रको ज्ञान दिन्छु। म स्वदर्शन चक्रधारी
हुँ तर यथार्थमा ८४ जन्मको चक्रमा आउँदिन। यसबाट बुझ्नुपर्छ शिवबाबामा सारा ज्ञान
छ। तिमीलाई थाहा छ– हामी ब्राह्मण अहिले स्वदर्शन चक्रधारी बन्छौं। बाबा बन्नुहुन्न।
फेरि उहाँमा अनुभव कहाँबाट आयो? हामीलाई त अनुभव मिल्छ। बाबाले कहाँबाट अनुभव
ल्याउनु हुन्छ जुन तिमीलाई सुनाउनु हुन्छ। यथार्थमा अनुभव हुनुपर्छ नि। बाबा
भन्नुहुन्छ– मलाई ज्ञानको सागर भन्छन् तर म त ८४ को चक्रमा आउँदिन। फेरि ममा यो
ज्ञान कहाँबाट आयो? टिचरले पढाउँछ भने अवश्य आफूले पढेको हुन्छ नि। शिवबाबाले कसरी
पढ्नुभयो? उहाँलाई कसरी ८४ को चक्रको बारेमा थाहा भयो जबकि स्वयं ८४ को जन्ममा
आउनुहुन्न। बाबा बीजरूप भएकोले जान्नुहुन्छ। स्वयं ८४ को चक्रमा आउनुहुन्न। तर
तिमीलाई सबै कुरा सम्झाउनु हुन्छ, यो पनि कति आश्चर्य छ। यस्तो पनि होइन, बाबाले
कुनै शास्त्र आदि पढ्नुभएको हो। भनिन्छ– ड्रामा अनुसार उहाँमा यो ज्ञान भरिएको छ
जुन तिमीलाई सुनाउनु हुन्छ। त्यसैले अद्भुत टिचर हुनु भयो नि। आश्चर्यको कुरा हो
नि। त्यसैले उहाँका ठूला-ठूला नाम राखेका छन्। ईश्वर, प्रभु, अन्तर्यामी आदि-आदि।
तिमी आश्चर्य मान्छौ, ईश्वरमा कसरी सारा ज्ञान भरिएको छ। उहाँमा आयो कहाँबाट जुन
तिमीलाई सम्झाउनु हुन्छ? उहाँको त कुनै पिता पनि छैन, जसबाट जन्म लिएको होस् वा
सम्झेको होस्। तिमीहरू सबै भाइ-भाइ हौ। उहाँ एक कसरी तिम्रो पिता हुनुहुन्छ, बीजरूप
हुनुहुन्छ। कति ज्ञान बसेर बच्चाहरूलाई सुनाउनु हुन्छ। भन्नुहुन्छ– ८४ जन्म मैले
लिन्न, तिमी लिन्छौ। त्यसैले अवश्य प्रश्न उठ्छ नि– बाबा हजुरलाई कसरी थाहा भयो?
बाबा भन्नुहुन्छ– प्यारा बच्चाहरू! अनादि ड्रामा अनुसार ममा पहिलादेखि नै यो ज्ञान
छ, जुन तिमीलाई पढाउँछु। त्यसैले नै मलाई उच्च भन्दा उच्च भगवान भनिन्छ। स्वयं
चक्रमा आउनुहुन्न तर उहाँमा सारा सृष्टिको आदि मध्य अन्त्यको ज्ञान छ। त्यसैले तिमी
बच्चाहरूलाई कति खुशी हुनुपर्छ। उहाँलाई ८४ चक्रको ज्ञान कहाँबाट मिल्यो? तिमीलाई त
बाबाबाट मिल्यो। बाबामा पहिला देखि नै ज्ञान छ। उहाँलाई भनिन्छ नै नलेजफुल। कसैसँग
पढेको पनि हुनुहुन्न। तैपनि उहाँलाई पहिलादेखि नै ज्ञान छ। त्यसैले ज्ञानका सागर
भनिन्छ। यो आश्चर्य छ नि, त्यसैले यो उच्च भन्दा उच्च पढाइ भनेर गायन गरिएको छ।
बच्चाहरूलाई आश्चर्य लाग्छ बाबाप्रति। उहाँलाई किन ज्ञानका सागर भनिन्छ– एक त यो
बुझ्नु पर्ने कुरा छ, अर्को फेरि के कुरा छ? यो चित्र तिमीले देखाएमा कसैले सोध्न
सक्छ– ब्रह्मामा पनि आफ्नो आत्मा होला र यी जुन नारायण बन्छन् उनमा पनि आफ्नो आत्मा
होला। दुई आत्माहरू छन् नि। एक ब्रह्माको, एक नारायणको। तर विचार गर्यौ भने यी कुनै
दुई आत्मा होइनन्। आत्मा एउटै हो। देवताको एक नमुना देखाइन्छ। यी ब्रह्मा नै विष्णु
अर्थात् नारायण बन्छन्, यसलाई गोपनीय कुरा भनिन्छ। बाबाले धेरै गहन ज्ञान सुनाउनु
हुन्छ जुन बाबा बाहेक अरू कसैले पढाउन सक्दैन। त्यसैले ब्रह्मा र विष्णुको कुनै दुई
आत्मा छैनन्। त्यसैगरी सरस्वती र लक्ष्मी– यी दुइटाको पनि दुई आत्मा छन् वा एक?
आत्मा एउटै हो, शरीर दुइवटा छन्। यी सरस्वती नै फेरि लक्ष्मी बन्छिन्, त्यसैले आत्मा
एउटै गनिन्छ। ८४ जन्म एउटै आत्माले लिन्छ। यो धेरै बुझ्नु पर्ने कुरा छ। ब्राह्मण
नै देवता, देवता नै क्षत्रिय बन्छन्। आत्माले एउटा शरीर छोडेर अर्को लिन्छ। आत्मा
एउटै हो, यो एउटा नमुना देखाइन्छ– कसरी ब्राह्मण नै देवता बन्छन्। ‘हम सो’ को अर्थ
कति राम्रो छ। यिनलाई अति गोपनीय कुरा भनिन्छ। यसमा पनि पहिला-पहिला त यो समझ
चाहिन्छ– हामी एकै पिताका सन्तान हौं। सबै आत्माहरू वास्तवमा परमधाममा रहनेवाला हुन्।
यहाँ पार्ट खेल्न आएका छन्। यो खेल हो। बाबाले तिमीलाई यस खेलको समाचार बसेर सुनाउनु
हुन्छ। बाबाले त पहिलादेखि नै जान्नुहुन्छ नै। उहाँलाई कसैले सिकाएको होइन। यस ८४
को चक्रलाई उहाँले नै जान्नुहुन्छ, जुन यस समयमा तिमीलाई सुनाउनु हुन्छ। फेरि तिमी
भुल्छौ। फेरि उहाँको शास्त्र कसरी बन्न सक्छ? बाबाले त कुनै शास्त्र पढ्नु भएको छैन।
फेरि कसरी आएर नयाँ-नयाँ कुरा सुनाउनु हुन्छ, आधाकल्प हुन्छ भक्तिमार्ग। यो कुरा पनि
शास्त्रमा छैन। यी शास्त्रहरू पनि ड्रामा अनुसार भक्तिमार्गमा बनेका हुन्। तिम्रो
बुद्धिमा सुरुदेखि अन्तसम्म यस ड्रामाको कति ठूलो ज्ञान छ। उहाँलाई अवश्य मनुष्य
तनको आधार लिनुपर्छ। शिवबाबाले यस ब्रह्मा तनमा बसेर यस सृष्टि चक्रको ज्ञान सुनाउनु
हुन्छ। मनुष्यहरूले त गफ लगाएर सृष्टिको आयु नै कति लामो गरिदिएका छन्। नयाँ दुनियाँ
नै फेरि पुरानो बन्छ। नयाँ दुनियाँलाई स्वर्ग भनिन्छ, पुरानोलाई भनिन्छ नर्क। दुनियाँ
त एउटै हो। नयाँ दुनियाँमा रहन्छन् देवी-देवता। त्यहाँ अपार सुख हुन्छ। सारा सृष्टि
नै नयाँ हुन्छ। अहिले यसलाई पुरानो भनिन्छ। नाम नै छ कलियुगी दुनियाँ। जसरी पुरानो
दिल्ली र नयाँ दिल्ली भनिन्छ। अहिले बाबाले सम्झाउनु हुन्छ– प्यारा बच्चाहरू! नयाँ
दुनियाँमा हुन्छ नयाँ दिल्ली। यहाँ त पुरानो दुनियाँमा नै भनिदिन्छन् नयाँ दिल्ली।
यसलाई नयाँ कसरी भन्न सकिन्छ! बाबाले सम्झाउनु हुन्छ– नयाँ दुनियाँमा नयाँ दिल्ली
हुन्छ। त्यसमा यी लक्ष्मी-नारायणले राज्य गर्नेछन्। त्यसलाई सत्ययुग भनिन्छ। तिमी
यस सारा भारतवर्षमा राज्य गर्छौ। तिम्रो गद्दी जमुनाको किनारमा हुन्छ। पछि रावण
राज्यको गद्दी पनि यहाँ नै छ। रामराज्यको गद्दी पनि यहाँ नै हुन्छ। नाम देहली हुने
छैन। त्यसलाई परिस्तान भनिन्छ। फेरि जो जस्तो राजा हुन्छ उसले आफ्नो गद्दीको उस्तै
नाम राख्छ। यस समयमा तिमीहरू सबै पुरानो दुनियाँमा छौ। नयाँ दुनियाँमा जानको लागि
तिमी पढिरहेका छौ। फेरि मनुष्यबाट देवता बनिरहेका छौ। पढाउनेवाला बाबा हुनुहुन्छ।
तिमीलाई थाहा छ– उच्च भन्दा उच्च बाबाले तल आएर राजयोग सिकाउनु भएको छ। अहिले तिमी
संगममा छौ जब कलियुगी पुरानो दुनियाँ खतम हुनु छ। बाबाले यसको हिसाब पनि बताउनु भएको
छ, म आउँछु ब्रह्मा तनमा। मनुष्यहरूलाई त ब्रह्मा कुनचाहिँ भन्ने कुरा थाहा छैन।
सुनेका छन् प्रजापिता ब्रह्मा। तिमी ब्रह्माका प्रजा हौ नि, त्यसैले आफूलाई बी.के.
कहलाउँछौ। वास्तवमा शिवबाबाका बच्चा शिववंशी हौ, जब निराकार आत्मा हौ फेरि साकारमा
प्रजापिता ब्रह्माका बच्चा भाइ-बहिनी हौ, अरू कुनै पनि सम्बन्ध छैन। यस समयमा तिमी
त्यस कलियुगी सम्बन्धलाई भुल्छौ किनकि तिनीहरूमा बन्धन छ। तिमी नयाँ दुनियाँमा
जान्छौ। ब्राह्मणहरूको चोटी हुन्छ। चोटी ब्राह्मणहरूको निशानी हो। तिमी
ब्राह्मणहरूको यो कुल हो। उनीहरू हुन् कलियुगी ब्राह्मण। ब्राह्मण अक्सर गरेर पण्डा
हुन्छन्। एकथरी ब्राह्मणले धामा खान्छन्, अर्कोले गीता सुनाउँछन्। अहिले तिमी
ब्राह्मणले यो गीता सुनाउँछौ, उनीहरू पनि गीता सुनाउँछन्, तिमी पनि गीता सुनाउँछौ।
फरक हेर कति छ! तिमीले भन्छौ– कृष्णलाई भगवान भन्न सकिँदैन। कृष्णलाई त देवता
भनिन्छ। उनमा दैवी गुण छ। उनलाई त यी आँखाले देख्न सकिन्छ। शिवको मन्दिरमा देख्छौ,
शिवको आफ्नो शरीर छैन। उहाँ हुनुहुन्छ परम आत्मा अर्थात् परमात्मा। ईश्वर, प्रभु,
भगवान आदि अक्षरको कुनै अर्थ निक्लिदैन। परमात्मा नै सुप्रीम आत्मा हुनुहुन्छ। तिमी
नन सुप्रीम हौ अर्थात् सर्वोच्च होइनौ। तिम्रो आत्मा र उहाँको आत्मामा फरक हेर कति
छ! तिमी आत्माहरू अहिले परमात्माबाट सिकिरहेका छौ। उहाँले कसैबाट सिक्नुभएको होइन।
उहाँ त पिता हुनुहुन्छ नि। उहाँ परमपिता परमात्मालाई तिमी पिता पनि भन्छौ, टिचर पनि
भन्छौ र गुरु पनि भन्छौ। हुनुहुन्छ एकै। अरू कुनै पनि आत्मा पिता, टिचर, गुरु बन्न
सक्दैन। एकै परम आत्मा हुनुहुन्छ। उहाँलाई भनिन्छ सुप्रीम। हरेकलाई पहिला पिता
चाहिन्छ, फेरि टिचर चाहिन्छ फेरि पछि गएर चाहिन्छ गुरु। बाबाले पनि भन्नुहुन्छ– म
नै तिम्रो पिता पनि बन्छु, टिचर बन्छु र फेरि पछि गएर म नै तिम्रो सद्गति दाता
सद्गुरु पनि बन्छु। सद्गति दिने गुरु हुनुहुन्छ नै एक। अरू गुरु त अनेक छन्। बाबा
भन्नुहुन्छ– म तिमीहरू सबैलाई सद्गति दिन्छु, तिमीहरू सबै सत्युगमा जान्छौ बाँकी सबै
जान्छन् शान्तिधाम, जसलाई परमधाम भनिन्छ। सत्ययुगमा आदि सनातन देवी-देवता धर्म थियो।
बाँकी कुनै धर्म हुँदैनन् र अरू सबै आत्माहरू मुक्तिधाम जान्छन्। सद्गति भनिन्छ
सत्ययुगलाई, पार्ट बजाउँदा-बजाउँदा फेरि दुर्गतिमा आउँछन्। तिमी नै सद्गतिबाट फेरि
दुर्गतिमा आउँछौ। तिमी नै पूरा ८४ जन्म लिन्छौ। जो त्यस समयमा हुन्छन् उनीहरू यथा
राजा रानी तथा प्रजा हुन्छन्। नौ लाख त पहिला आउँछन्। ८४ जन्म नौ लाखले लिन्छन् नि
फेरि अरू आउँदै रहन्छन्– यो हिसाब गरिन्छ, जुन बाबाले सम्झाउनु हुन्छ। सबैले ८४
जन्म लिदैनन्, पहिला-पहिला आउनेले नै ८४ जन्म लिन्छन् फेरि कम-कम हुँदै आउँछ। बढी
भन्दा बढी हुन्छ ८४, यी कुरालाई अरू कुनै मनुष्यले जानेका छैनन्। बाबाले नै बसेर
सम्झाउनु हुन्छ। गीतामा भगवानुवाच छ। अहिले तिमीले बुझिसक्यौ– आदि सनातन देवी-देवता
धर्म कुनै कृष्णले रचेका होइनन्। यो त बाबाले नै स्थापना गर्नुहुन्छ। कृष्णको
आत्माले ८४ जन्मको अन्तमा यो ज्ञान सुनेको छ जुन पहिलो नम्बरमा आयो। यी कुरा बुझ्नु
पर्ने कुरा हुन्। सधैं पढ्नु छ, तिमी भगवानका विद्यार्थी हौ। भगवानुवाच छ नि। मैले
तिमीलाई राजाहरूको राजा बनाउँछु। यो हो पुरानो दुनियाँ, नयाँ दुनियाँ अर्थात्
सत्ययुग। अहिले हो कलियुग। बाबा आएर कलियुगी पतितबाट सतयुगी पावन देवता बनाउनु
हुन्छ। त्यसैले कलियुगी मनुष्यले पुकार्छन्– बाबा, हामीलाई आएर पावन बनाउनुहोस्।
कलियुगी पतितबाट सतयुगी पावन बनाउनु होस्। फरक हेर कति छ। कलियुगमा छ अपार दु:ख।
बच्चा जन्मियो सुख भयो, भोलि मर्यो– दु:खी हुन्छ। सारा आयु कति दु:ख हुन्छ। यो हो
नै दु:खको दुनियाँ। अहिले बाबाले सुखको दुनियाँ स्थापना गरिरहनु भएको छ। तिमीलाई
स्वर्गवासी देवता बनाउनु हुन्छ। अहिले तिमी पुरुषोत्तम संगमयुगमा छौ। उत्तम भन्दा
उत्तम पुरुष वा नारी बन्छौ। तिमी आउँछौ नै यी लक्ष्मी-नारायण बन्नको लागि।
विद्यार्थीले शिक्षकसँग योग राख्छ किनकि सम्झन्छन् यिनीद्वारा हामी पढेर फलानो बन्छौं।
यहाँ तिमी योग लगाउँछौ परमपिता परमात्मा शिवसँग, जसले तिमीलाई देवता बनाउनु हुन्छ।
भन्नुहुन्छ– म आफ्नो पितालाई याद गर जसको तिमी शालिग्राम बच्चा हौ। आफूलाई आत्मा
सम्झेर बाबालाई याद गर, उहाँ नै ज्ञानका सागर हुनुहुन्छ। बाबाले तिमीलाई सच्चा गीता
सुनाउनु हुन्छ तर स्वयं पढेको हुनुहुन्न। भन्नुहुन्छ– म कसैको बच्चा होइन, कसैबाट
पढेको छैन। मेरो कुनै गुरु छैन। म फेरि तिमी बच्चाहरूको पिता, शिक्षक, गुरु हुँ।
उहाँलाई भनिन्छ परम आत्मा। यस सारा सृष्टिको आदि मध्य अन्त्यलाई जान्नुहुन्छ।
जबसम्म उहाँले सुनाउनुहुन्न तबसम्म तिमी आदि मध्य अन्त्यलाई बुझ्न सक्दैनौ। यस
चक्रलाई जान्नाले तिमी चक्रवर्ती राजा बन्छौ। तिमीलाई यी बाबाले पढाउनुहुन्न, यिनमा
शिवबाबा प्रवेश गरेर आत्माहरूलाई पढाउनु हुन्छ। यो नयाँ कुरा हो नि। यो हुन्छ नै
संगममा। पुरानो दुनियाँ खतम हुन्छ, किसकी दबी रहे धूलमें किसकी राजा खाए...।
बच्चाहरूलाई भन्नुहुन्छ– धेरैको कल्याण गर्नको लागि, फेरि देवता बन्नको लागि यो
पाठशाला, म्युजियम खोल, जहाँ धेरै आएर सुखको वर्सा पाउने छन्। अहिले रावण राज्य हो
नि। राम राज्यमा सुख थियो, रावण राज्यमा दु:ख छ किनकि सबै विकारी बनेका छन्। त्यो
हो नै निर्विकारी दुनियाँ। बच्चा त यी लक्ष्मी-नारायणका पनि छन् नि। तर त्यहाँ
हुन्छ योगबल। बाबाले तिमीलाई योगबल सिकाउनु हुन्छ। योगबलबाट तिमी विश्वको मालिक
बन्छौ, बाहुबलले कोही विश्वको मालिक बन्न सक्दैन, नियमले भन्दैन। तिमी बच्चाहरू
यादको बलले सारा विश्वको बादशाही लिइरहेका छौ। कति उच्च पढाइ छ। बाबा भन्नुहुन्छ–
पहिला-पहिला पवित्रताको प्रतिज्ञा गर। पवित्र बन्नाले नै तिमी फेरि पवित्र दुनियाँको
मालिक बन्छौ। अच्छा!
मीठे-मीठे सिकीलधे बच्चाहरूप्रति माता-पिता बापदादाको याद-प्यार एवं गुडमर्निङ्ग।
रूहानी बाबाको रूहानी बच्चाहरूलाई नमस्ते। रूहानी बच्चाहरूको रूहानी बाबालाई
गुडमर्निङ्ग, नमस्ते।
धारणाको लागि
मुख्य सारः–
१) कलियुगी
सम्बन्ध जुन यस समयमा बन्धन छ, त्यसलाई भुलेर स्वयंलाई संगमयुगी ब्राह्मण सम्झनु छ।
सच्चा गीता सुन्नु र सुनाउनु छ।
२) पुरानो दुनियाँ खतम हुनु छ, त्यसैले आफ्नो सबै कुरा सफल गर्नु छ। धेरैको कल्याण
गर्नको लागि, मनुष्यलाई देवता बनाउनको लागि यो पाठशाला वा म्युजियम खोल्नु छ।
वरदान:–
दृढ संकल्पको
बारुदद्वारा आत्मिक बमको पटका जलाउने सदा विजयी भव
आजकल पटकामा
बम बनाउँछन् तर तिमीले दृढ संकल्पको बारुदद्वारा आत्मिक बमको पटका जलाऊ जसबाट पुराना
सबै कुरा समाप्त भएर जाऊन्। उनीहरूले त पटकामा पैसा गुमाउँछन्, तिमी कमाउँछौ। त्यो
आतिशबाजी हो र तिम्रो उड्ती कलाको बाजी हो। यसमा तिमी विजयी बन्छौ। त्यसैले डबल
फाइदा लेऊ। जलाऊ पनि, कमाऊ पनि– यो विधि अपनाऊ।
स्लोगन:–
कुनै विशेष
कार्यमा सहयोगी बन्नु नै आशीर्वादको लिफ्ट प्राप्त गर्नु हो।