27.10.19 Avyakt Bapdada Nepali Murli 27.02.85 Om Shanti Madhuban
शिव शक्ति पाण्डव
सेनाका विशेषताहरू
आज बापदादाले
अमृतबेलादेखि विशेष सम्मुख आएका दूरदेशमा रहने, दिलबाट समीप रहने डबल विदेशी
बच्चाहरूलाई हेरिरहनु भएको थियो। बाबा र दादाको आपसमा आज मीठो रूह-रिहान चलिरहेको
थियो। कुन कुरामा? ब्रह्मा बाबाले विशेष डबल विदेशी बच्चाहरूलाई देखेर हर्षित भएर
भन्नु भयो– आश्चर्य छ, बच्चाहरू जो यति टाढाका देशवासी भएर पनि सदा स्नेहले एकै
लगनमा रहन्छन्– सबैलाई कुनै पनि तरिकाले बापदादाको सन्देश अवश्य पुर्याउन सकौं। यसको
लागि कति बच्चाहरू डबल कार्य गर्दै लौकिक र अलौकिकमा डबल व्यस्त भएर पनि आफ्नो
आरामलाई नहेरेर रात-दिन त्यही लगनमा लागिरहेका छन्। आफ्नो खान-पिनलाई पनि वास्ता
नगरी सेवाको धुनमा लागिरहन्छन्। जुन पवित्रताको कुरालाई अस्वाभाविक जीवन सम्झेका
थिए, त्यही पवित्रतालाई अपनाउन र अपवित्रतालाई त्याग गर्नको लागि हिम्मतले, दृढ
संकल्पले, बाबाको स्नेहले, यादको यात्राद्वारा शान्तिको प्राप्तिको आधारले, पढाइ र
परिवारको सङ्गको आधारले आफ्नो जीवनमा धारणा गरेका छन्। जसलाई मुस्किल सम्झेका थिए,
त्यसलाई सजिलै गरेका छन्। ब्रह्मा बाबाले विशेष पाण्डव सेनालाई देखेर बच्चाहरूको
महिमा गाइरहनु भएको थियो। कुन कुराको? हरेकको दिलमा छ– पवित्रता नै योगी बन्ने पहिलो
साधन हो। पवित्रता नै बाबाको स्नेह अनुभव गर्ने साधन हो पवित्रता नै सेवाको सफलताको
आधार हो। यो शुभ संकल्प हरेकको दिलमा पक्का छ। पाण्डवहरूको पनि कमाल छ, जसले
शक्तिहरूलाई अगाडि राखेर पनि स्वयंलाई अगाडि बढाउने उमंग उत्साहमा चलिरहेका छन्।
पाण्डवहरूको तीव्र पुरुषार्थ गर्ने गतिले राम्रो उन्नति प्राप्त गर्ने देखिएको छ।
धेरैजसो यही गतिले अगाडि बढिरहेका छन्।
शिवबाबाले भन्नु भयो– पाण्डवहरूले आफ्नो विशेष सम्मान दिने संस्कार राम्रो देखाएका
छन्। साथ-साथै हाँसोको कुरा पनि भन्नु भयो। बीच-बीचमा संस्कारको खेल पनि खेल्छन्।
तर पनि उन्नतिको, उमंगको कारणले बाबासँगको अति स्नेह भएको कारणले सम्झन्छन्– स्नेहको
कारणले भएको यो परिवर्तन नै बाबालाई प्रिय छ त्यसैले बलिहार हुन्छन्। भन्छन्– बाबाले
जे भन्नुहुन्छ, जे चाहनुहुन्छ त्यही गर्छौं। यस्तो संकल्पले आफूले आफैंलाई परिवर्तन
गर्छन्। प्यार भएपछि मेहनत, मेहनत लाग्दैन। स्नेह भएपछि सहनु, सहनु लाग्दैन त्यसैले
बाबा-बाबा भन्दै अगाडि बढ्दै गइरहेका छन्। यस जन्मको चोलाको संस्कार पुरुषत्व
अर्थात् हदको रचयितापनको भएर पनि आफूलाई परिवर्तन राम्रो गरेका छन्। रचयिता बाबालाई
सामुन्ने राखेको कारणले निरहंकारी र नम्रता भावलाई धारणा गरेर लक्ष्य र लक्षण पनि
राम्रोसँग धारणा गरेका छन् र गरिरहेका पनि छन्। दुनियाँको वातारणको बीच सम्पर्कमा
आएर पनि यादको लगनको छत्रछायाँ भएको कारणले सुरक्षित रहेको प्रमाण राम्रो दिइरहेका
छन्। सुन्यौ पाण्डवहरूको कुरा! बापदादा आज प्रियतमको बदलामा प्रियतमा हुनु भएको छ
त्यसैले हेरी- हेरी हर्षित भइरहनु भएको छ। दुवैसँग बच्चाहरूको विशेष स्नेह त छ नि!
त्यसैले आज अमृतबेलादेखि बच्चाहरूको विशेषताका गुणहरूका माला सिमरण गर्नु भयो।
तिमीहरूले ६३ जन्म माला सिमरण गर्यौ र बाबाले बदलामा अहिले माला सिमरण गरेर रिटर्न
दिनुहुन्छ।
त्यस्तै, शक्तिहरूको कुन माला सिमरण गरियो? शक्ति सेनाको सबैभन्दा ठूलो विशेषता यो
छ– स्नेहको पछाडि हर समय एक बाबाको प्यारमा लीन रहेर सर्व सम्बन्धको अनुभवमा राम्रो
लगनले अगाडि बढिरहेका छन्। एउटा आँखामा बाबा, अर्को आँखामा सेवा। दुवै नयनमा सदा यही
समाहित छ। विशेष परिवर्तन आफ्नो अलबेलापन, नाजुकपनलाई त्याग गर्यौ। हिम्मतवान् शक्ति
स्वरूप बनेका छौ। बापदादाले आज विशेष साना-साना आयु भएका शक्तिहरूलाई देखिरहनु भएको
थियो। यस युवा अवस्थामा अनेक प्रकारको अल्पकालको आकर्षणलाई छोडेर एक बाबाको आकर्षणमा
राम्रो उमंग-उत्साहले चलिरहेका छन्। संसारलाई असार संसार अनुभव गरेर बाबालाई संसार
बनाइदिएका छन्। आफ्नो तन-मन-धन बाबामा र सेवामा लगाएर प्राप्तिको अनुभव गरेर
उड्तीकलामा गइरहेका छौ। सेवाको जिम्मेवारीको ताज राम्रोसँग धारण गरेका छौ। थकावटलाई
कहिलेकाहीँ महसुस गर्दै बुद्धिमा कहिलेकाहीँ बोझ अनुभव गर्दा पनि बाबालाई अनुसरण
गर्नु नै छ। बाबालाई प्रत्यक्ष गर्नु नै छ– यो दृढताले यी सबै कुरालाई समाप्त गरेर
सफलता प्राप्त गरिरहेका छन्, त्यसैले बापदादाले जब बच्चाहरूलाई प्यारलाई
हेर्नुहुन्छ, बारम्बार यही वरदान दिनुहुन्छ– “हिम्मत बच्चाहरूको मदत बाबाको”। सफलता
तिम्रो जन्मसिद्ध अधिकार हो। बाबाको साथ भएकोले हरेक परिस्थितिबाट यसरी पार हुन्छौ,
मानौं मख्खनबाट रौँ। सफलता बच्चाहरूको गलाको हार हो। सफलताको हारले तिमी
बच्चाहरूलाई स्वागत गर्ने छ। त्यसैले बच्चाहरूको त्याग, तपस्या र सेवा माथि बापदादा
पनि बलिहार जानुहुन्छ। स्नेहको कारणले कुनै पनि मुस्किल अनुभव गर्दैनन्। यस्तो छ
नि! जहाँ स्नेह हुन्छ, स्नेहको दुनियाँमा अथवा बाबाको संसारमा बाबाको भाषामा
मुस्किल शब्द छँदै छैन। शक्ति सेनाको विशेषता हो मुस्किललाई सहज बनाउनु। हरेकको
दिलमा यही उमंग छ– सबैभन्दा धेरै र चाँडो भन्दा चाँडो सन्देश दिनको लागि निमित्त
बनेर बाबाको अगाडि रूहानी गुलाबका गुलदस्ता लैजाऔं। जसरी बाबाले हामीलाई बनाउनु भएको
छ, त्यसैगरी हामीले अरूलाई बनाएर बाबाको अगाडि लैजाऔं। शक्ति सेनाहरू एक अर्काको
सहयोगले संगठित रूपमा भारतबाट पनि केही विशेष नविनता विदेशमा गर्ने शुभ उमंगमा छन्।
जहाँ संकल्प हुन्छ, त्यहाँ सफलता अवश्य हुन्छ। शक्ति सेना हरेकले आफ्नो भिन्न-भिन्न
स्थानमा वृद्धि र सिद्धि प्राप्त गर्नमा सफल भइरहेका छन् र भइरहने छन्। त्यसैले
दुवैको स्नेहलाई देखेर सेवाको उमंगलाई देखेर बापदादा हर्षित भइरहनु भएको छ। एक-एकको
गुणलाई कति गायन गरौं! वतनमा एक-एक बच्चाहरूको गुण बापदादाले वर्णन गरिरहनु भएको
थियो। देशका सोच्दा-सोच्दै कहीं त्यसै रहेका छन् र विदेशकाले भने चिनेर अधिकारी
बनेका छन्। तिनीहरूले हेरिरहने छन् तिमीहरू बाबाको साथमा घर पुग्छौ। तिनीहरू
चिच्याउने छन् र तिमीहरूले वरदानको दृष्टिले केही न केही अञ्जली दिइरहने छौ।
सुन्यौ आज विशेष बापदादाले के गर्नु भयो? सारा संगठनलाई देखेर बापदादाले भाग्यवान
बच्चाहरूको भाग्यको महिमा गाइरहनु भएको थियो। दूरका नजिक भए र नजिक आबूमा बस्नेहरू
कति दूर भएका छन्। पासमा भएर पनि दूर छन्। तिमीहरू दूर भएर पनि पासमा छौ। तिनीहरू
हेर्नेवाला र तिमीहरू दिलतख्तमा सदा रहनेवाला। कति स्नेहले मधुबन आउने खर्चको जोगाड
गर्छौ। हरेक महिना यही गीत गाउँछौ– बाबासँग मिल्नु छ, जानु छ। जम्मा गर्नु छ। यो
लगन पनि मायाजित बन्ने साधन बन्छ। यदि सजिलै टिकट मिल्थ्यो भने लगनमा विघ्न धेरै
पर्थ्यो। थोरै-थोरै गरेर तलाउ भर्छौ त्यसैले थोपा-थोपा जम्मा गर्दा बाबाको याद
समाहित हुन्छ। यो पनि ड्रामामा जे भएको छ कल्याणकारी छ। यदि धेरै पैसा हुन्थ्यो भने
माया आउँथ्यो होला अनि सेवा भुलिन्थ्यो त्यसैले धनवानहरू बाबाको अधिकारी बच्चा
बन्दैनन्।
कमायो अनि जम्मा गर्यो। आफ्नो सच्चा कमाई जम्मा गरेकाले बल मिल्छ। सच्चा कमाईको धन
बाबाको कार्यमा सफल भइरहेको छ। यदि त्यसै धन आउने हो भने तनको सेवा हुँदैन। यदि तन
लागेन भने मन पनि तल-माथि हुन्छ त्यसैले तन-मन-धन तीनै लागिरहेको छ। संगमयुगमा
कमाएर ईश्वरीय बैंकमा जम्मा गर्छौ त्यसैले यो जीवन नम्बरवन हुन्छ। कमाएर लौकिक
विनाशी बैंकमा जम्मा गर्यौ भने सफल हुँदैन। कमाएर अविनाशी बैंकमा जम्मा गर्यौ भने
एकको पदमगुणा बन्छ। २१ जन्मको लागि जम्मा हुन्छ। दिलबाट गरेको दिलारामको पासमा
पुग्छ। यदि कुनै देखाउने रीतिले गर्छौ भने देखाउनमा नै खतम हुन्छ। दिलारामसम्म
पुग्दैन। त्यसैले तिमी दिलबाट गर्नेहरू सबै प्रिय छौ। दिलबाट दुई मात्र गर्नेहरू
पदमापदम पति बन्छन् र देखाउनको लागि हजार गर्नेहरू पदमापदम पति बन्दैनन्। दिलको
कमाई, स्नेहको कमाई सच्चा कमाई हो। कमाउँछौ केको लागि? सेवाको लागि, नकि आफ्नो
आरामको लागि। त्यसैले यो हो सच्चा दिलको कमाई। जुन एक पनि पदमगुणा बन्न पुग्छ। यदि
आफ्नो आरामको लागि कमाउँछौ अथवा जम्मा गर्छौ भने यहाँ आराम त गर्छौ तर त्यहाँ
अरूलाई आराम दिन निमित्त बन्ने छौ। दास-दासीहरू के गर्छन्? राजपरिवारलाई आराम
दिनेवाला बन्छन् नि! यहाँको आरामले त्यहाँ आराम दिनको लागि निमित्त बन्नु पर्छ। जुन
प्यारले सच्चा दिलले कमाउँछौ, सेवामा लगाउँछौ त्यो नै सफल गरिरहेका छौ। अनेक
आत्माहरूको आशीर्वाद लिइरहेका छौ। जसको निमित्त बन्छौ उही फेरि तिम्रो भक्त बनेर
तिम्रो पूजा गर्नेछ किनकि तिमीले ती आत्माहरूप्रति सेवा गर्यौ त्यसैले सेवाको बदलामा
उसले तिम्रो जड चित्रको सेवा गर्नेछ। पूजा गर्नेछ। ६३ जन्म सेवाको रिटर्न तिमीलाई
दिइरहने छ। बाबाबाट त मिल्छ नै तर ती आत्माहरूबाट पनि मिल्छ। जसलाई सन्देश दिएका
हुन्छौ तर ऊ अधिकारी बनेन भने उसले त्यसै रूपले रिटर्न दिनेछ। जो अधिकारी बन्छन्
तिनीहरू त तिम्रो सम्बन्धमा आउने छन्। कोही सम्बन्धमा आउँछन्। कोही भक्त बन्छन्।
कोही प्रजा बन्छन्। विभिन्न प्रकारको रिजल्ट निक्लन्छ। बुझ्यौ! मानिसहरूले पनि
सोध्छन् नि– तिमीहरू सेवाको लागि किन यति पछि लाग्छौ? खाऊ, पिऊ मोज गर। के मिल्छ–
सेवाको लागि दिन-रात पछि लाग्छौ? तिमीहरूले के भन्छौ? जे हामीलाई मिलेको छ त्यो
अनुभव गरेर हेर्नुहोस्। अनुभवीले नै जानेको हुन्छ यो सुखलाई। यो गीत गाउँछौ नि।
अच्छा!
सदा स्नेहमा समाहित, सदा त्यागलाई भाग्य अनुभव गर्ने, सदा एकलाई पदमगुणा बनाउने, सदा
बापदादालाई अनुसरण गर्ने, बाबालाई संसार अनुभव गर्ने, यस्ता दिलतख्तनशीन
बच्चाहरूलाई दिलाराम बाबाको याद-प्यार एवं नमस्ते। रूहानी बच्चाहरूको रूहानी
बाबालाई गुडमर्निङ्ग, नमस्ते।
विदेशी भाइ-बहिनीहरूसँग व्यक्तिगत भेटघाट:–
१) आफूलाई भाग्यवान आत्मा सम्झन्छौ? यति भाग्य त बनायौ जसले गर्दा भाग्यविधाताको
स्थानमा पुग्यौ। थाहा छ यो कुनचाहिँ स्थान हो? शान्तिको स्थानमा पुग्नु पनि भाग्य
हो। त्यसैले यो पनि भाग्य प्राप्त गर्ने मार्ग खुल्यो। ड्रामा अनुसार भाग्य प्राप्त
गर्ने स्थानमा पुगेका छौ। भाग्यका रेखा यहाँ नै खिचिन्छन्। त्यसैले आफ्नो श्रेष्ठ
भाग्य बनायौ।
अब केवल थोरै समय दिनु छ। समय पनि छ र सङ्ग पनि गर्न सक्छौ। बाँकी कुनै मुस्किल कुरा
त छैन। जुन मुस्किल हुन्छ त्यसको लागि अलिकति सोच्न पर्ने हुन्छ। सजिलो छ त्यसैले
गर। यसबाट जीवनमा जुन पनि अल्पकालका आशा इच्छाहरू छन् ती सबै अविनाशी प्राप्तिमा
पूरा हुनेछन्। यी अल्पकालका इच्छाको पछाडि जानु यस्तो हो जस्तै आफ्नो छायाँको पछाडि
दौडिनु। जति छायाँको पछाडि जान्छौ त्यति त्यो अगाडि बढ्छ, भेट्न सक्दैनौ। तर तिमी
अगाडि बढ्दै गयौ भने त्यो तिम्रो पछि-पछि आउने छ। त्यसैगरी अविनाशी प्राप्तितर्फ
जानेहरूको पछाडि विनाशी कुरा सबै पूरा हुनेछन्। बुझ्यौ? सर्व प्राप्तिको साधन यही
हो। थोरै समयको त्यागले सदाकालको भाग्य बनाउँछ। त्यसैले सदा यही लक्ष्यलाई सम्झेर
अगाडि बढ्दै जाऊ। यसबाट धेरै खुशीका खजाना मिल्ने छ। जीवनमा सबैभन्दा ठूलो खजाना
खुशी हो। यदि खुशी छैन भने जीवन छैन। त्यसैले अविनाशी खुशीका खजाना प्राप्त गर्न
सक्छौ।
२) बापदादाले सदा बच्चाहरूको अगाडि बढ्ने उमंग-उत्साह देख्नु हुन्छ। बच्चाहरूको
उमंग बापदादाको पासमा पुग्छ। बच्चाहरू भित्र छ– विश्वका भी.भी. आई. पीलाई बाबाको
सामुन्ने लिएर जाऔं। यो उमंग पनि साकारमा पूरा हुँदै जान्छ किनकि नि:स्वार्थ सेवाको
फल अवश्य मिल्छ। सेवाले नै स्वको अवस्था बनाउँछ। त्यसैले यो कहिल्यै नसोच्नु– सेवा
यति ठूलो छ, मेरो अवस्था त यस्तो छैन। तर यही सेवाले नै तिम्रो अवस्था बनाइदिन्छ।
अरूको सेवा नै स्व उन्नतिको साधन हो। सेवा आफैले शक्तिशाली अवस्था बनाइदिन्छ। बाबाको
मदत मिल्छ नि। बाबाको मदत मिल्दै जान्छ र शक्ति पनि बढ्दै जान्छ अनि त्यो अवस्था पनि
हुनेछ। बुझ्यौ? त्यसैले यो कहिल्यै नसोच– यति धेरै सेवा मैले कसरी गर्नु? मेरो यस्तो
अवस्था छ। होइन, गर्दै जाऊ। बापदादाको वरदान छ अगाडि बढ्नु नै छ। सेवाको मीठो बन्धन
पनि अगाडि बढ्ने साधन हो। जसले दिलले र अनुभवको अधिकारले बोल्छन् तिनीहरूको आवाज
दिलसम्म पुग्छ। अनुभवको अधिकारको बोलले अरूलाई अनुभव गर्ने प्रेरणा दिन्छ। सेवामा
अगाडि बढ्दा जुन परीक्षा आउँछन् ती पनि अगाडि बढाउने साधन हुन्छन् किनकि बुद्धि
चल्छ अनि यादमा रहने विशेष ध्यान रहन्छ। त्यसैले यो पनि विशेष लिफ्ट बन्छ। बुद्धिमा
सदा रहन्छ– हामीले वातावरणलाई कसरी शक्तिशाली बनाउने? जस्तोसुकै ठूलो रूप लिएर
विघ्न आओस् तर तिमी श्रेष्ठ आत्माहरूलाई त्यसमा पनि फाइदा छ। त्यो ठूलो रूप पनि
यादको शक्तिले सानो बन्छ। त्यो मानौं कागजको शेर हो। अच्छा!
वरदान:–
दीपमालामा
यथार्थ विधिले आफ्नो दैवी पदको आह्वान गर्ने पूज्य आत्मा भव
दीपमालामा
पहिला मानिसहरूले विधिपूर्वक दीपक बाल्थे, दीपक ननिभोस् भनेर ध्यान राख्थे, घिउ
हाल्थे, विधिपूर्वक आह्वानको अभ्यासमा रहन्थे। आजकल त दीपकको सट्टा बल्ब बाल्छन्।
दीपमाला मनाउँदैनन् अब त मनोरञ्जन भएको छ। आह्वानको विधि अथवा साधना समाप्त भएको छ।
स्नेह समाप्त भएर केवल स्वार्थ रहेको छ। त्यसैले यथार्थ दाता रूपधारी लक्ष्मी कसैको
पासमा आउँदिनन्। तिमीहरू सबैले यथार्थ विधिले आफ्नो दैवी पदको आह्वान गर्छौ त्यसैले
स्वयं देवी-देवता बन्छौ।
स्लोगन:–
सदा बेहदको
वृत्ति, दृष्टि र स्थिति होस् तब विश्व कल्याणको कार्य सम्पन्न हुन्छ।