04.08.19    Avyakt Bapdada     Nepali Murli    09.01.85     Om Shanti     Madhuban


श्रेष्ठ भाग्यवान आत्माहरूको रूहानी व्यक्तित्व


आज भाग्यविधाता बाबाले आफ्ना श्रेष्ठ भाग्यवान बच्चाहरूलाई देखिरहनु भएको छ। हरेक बच्चाहरूको भाग्यका रेखाहरू कति श्रेष्ठ र अविनाशी छन्। भाग्यवान त सबै बच्चाहरू छन् किनकि भाग्यविधाताको बनेका छन् त्यसैले भाग्य त जन्मसिद्ध अधिकार हो। जन्मसिद्ध अधिकारको रूपमा सबैलाई स्वत: नै अधिकार प्राप्त छ। अधिकार त सबैलाई छ तर त्यो अधिकारलाई स्व प्रति अथवा अरू प्रति जीवनमा अनुभव गर्न र गराउनमा अन्तर हुन्छ। यो भाग्यको अधिकारको अधिकारी बनेर त्यो खुशी र नशामा रहनु र अरूलाई पनि भाग्यविधाताद्वारा भाग्यवान बनाउनु– यो हो अधिकारीपनको नशामा रहनु। जसरी स्थुल सम्पत्तिवानको चलन र चेहेराबाट सम्पत्तिको अल्पकालको नशा झल्किन्छ, त्यसैगरी भाग्यविधाताद्वारा अविनाशी श्रेष्ठ भाग्यको सम्पत्तिको नशा पनि चलन र चेहेराबाट स्वत: झल्किन्छ। श्रेष्ठ भाग्यको सम्पत्तिको प्राप्तिको स्वरूप, अलौकिक र रूहानी हुन्छ। श्रेष्ठ भाग्यको झलक र रूहानी फलक विश्वमा सर्व आत्माहरू भन्दा श्रेष्ठ न्यारा र प्यारा हुन्छन्। श्रेष्ठ भाग्यवान आत्माहरू सदा भरपुर र शानमा रहनेवाला अनुभव हुन्छन्। टाढाबाटै श्रेष्ठ भाग्यका सूर्यका किरणहरू चम्किरहेका अनुभव हुन्छन्। भाग्यवानको भाग्यको सम्पत्तिको व्यक्तित्व टाढाबाट नै अनुभव हुन्छ। श्रेष्ठ भाग्यवान आत्माको दृष्टिबाट सदा सबैलाई रूहानी सभ्यताको अनुभव हुन्छ। विश्वमा जतिसुकै ठूला-बडा सभ्य वा व्यक्तित्व भएकाहरू हुन् तर श्रेष्ठ भाग्यवान आत्माको अगाडि विनाशी व्यक्तित्व भएकाहरूले स्वयं अनुभव गर्नेछन्­– यी रूहानी व्यक्तित्वहरू अति श्रेष्ठ र विशेष छन्। यस्तो अनुभव गर्नेछन्– यी श्रेष्ठ भाग्यवान आत्माहरू अर्कै अलौकिक दुनियाँका हुन्, अति न्यारा छन् र जसलाई दैवी लोकका भनिन्छ। जसरी कुनै नयाँ चीज छ भने धेरै स्नेहले हेरिरहन्छन्। त्यसैगरी श्रेष्ठ भाग्यवान आत्माहरूलाई हेरी-हेरी अति हर्षित हुन्छन्। श्रेष्ठ भाग्यवान आत्माहरूको श्रेष्ठ वृत्तिद्वारा वायुमण्डल यस्तो बन्ने छ जहाँ अरूले पनि अनुभव गर्नेछन् जस्तै केही प्राप्ति भइरहेको छ अर्थात् प्राप्तिको वातावरण भएको वायुमण्डल अनुभव गर्ने छन्। केही पाइरहेका छौ, केही मिलिरहेको छ– यस्तो अनुभूतिमा हराउने छन्। श्रेष्ठ भाग्यवान आत्माहरूलाई देखेर यस्तो अनुभव गर्ने छन्– जस्तै तिर्खाएको अगाडि कुवा आएको छ। अप्राप्त आत्माले प्राप्तिको आशाको अनुभव गर्ने छ। चारैतिरका निराश भएकाहरूले अन्धकारको बीचमा शुभ आशाको जागेको दीपक अनुभव गर्ने छन्। निराश आत्माहरूलाई दिलको खुशीको अनुभूति हुनेछ। यस्ता श्रेष्ठ भाग्यवान बनेका छौ? आफ्ना यी रूहानी विशेषताहरूलाई जानेका छौ? महसुस गर्छौ? अनुभव गर्छौ? वा केवल विचार गर्छौ र सुन्छौ मात्र? हिँड्दा-डुल्दा यो साधारण रूपमा छिपेको अमूल्य हीरा श्रेष्ठ भाग्यवान आत्मालाई कतै स्वयंले त भुल्दैनौ? आफूलाई साधारण आत्मा त सम्झँदैनौ? तन पुरानो छ, साधारण छ तर आत्मा महान र विशेष छ। सारा विश्वका भाग्यको जन्म-पत्रीहरूलाई हेर, तिम्रो जस्तो श्रेष्ठ भाग्यको रेखा कसैको पनि हुन सक्दैन। जतिसुकै धनले सम्पन्न आत्माहरू हुन्, शास्त्रहरूका आत्मा ज्ञानका खजानाले सम्पन्न आत्माहरू हुन्, विज्ञानको ज्ञानको शक्तिले सम्पन्न आत्माहरू हुन् तर तिमीहरू सबैको भाग्यको सम्पन्नताको अगाडि तिनीहरू केही पनि होइनन्। उनीहरूले स्वयं पनि अहिले अनुभव गर्न थालेका छन्– हामी बाहिरबाट भरपुर छौं तर भित्र खाली छौ। तिमीहरू भित्रबाट भरपुर छौ, बाहिर साधारण छौ त्यसैले आफ्नो श्रेष्ठ भाग्यलाई सदा स्मृतिमा राखेर समर्थपनको रूहानी नशामा रहने गर। बाहिरबाट साधारण देखिए पनि, तर साधारणतामा महानता देखियोस्। त्यसैले आफूलाई चेक गर हरेक कर्ममा साधारणतामा महानता अनुभव हुन्छ? जब स्वयंले स्वयंलाई यस्तो अनुभव गर्ने छौ तब अरूलाई पनि अनुभव गराउने छौ। जसरी अरू मानिसले कार्य गर्छन् त्यसरी नै तिमीहरूले पनि लौकिक कार्य व्यवहार नै गर्छौ अथवा अलौकिक दैवी मानुष्य भएर कार्य गर्छौ? हिँड्दा-डुल्दा सबैको सम्पर्कमा आउँदा यो अवश्य अनुभव गराऊ– जुन सम्झिउन्– यिनीहरूको दृष्टिमा, चेहेरामा न्यारापन छ। हेर्दा स्पष्ट रूपले नबुझे पनि तर यो प्रश्न अवश्य उठोस्– यो के हो? यिनीहरू को हुन्? यो प्रश्न रूपी तीरले बाबाको समीप ल्याउने नै छ। बुझ्यौ? यस्ता श्रेष्ठ भाग्यवान आत्माहरू हौ। बापदादा कहिलेकाहीँ बच्चाहरूको भोलापनलाई देखेर मुस्कुराउनु हुन्छ। भगवान्का बनेका छन् तर यति भोला बन्छन् जुन आफ्नो भाग्यलाई पनि भुल्न पुग्छन्। जुन कुरा कसैले भुल्दैनन् त्यो भोला बच्चाहरूले भुल्छन्। आफूले आफैलाई कसैले भुल्छ? पितालाई कसैले भुल्छ? त्यसैले कति भोला भयौ! ६३ जन्म उल्टो पाठ यति पक्का गरेका छन् जुन भगवानले पनि भन्नुहुन्छ– भुल, त्यो भुल्दैनन् र श्रेष्ठ कुरा भुल्छन्। त्यसैले कति भोला भयौ! बाबाले पनि भन्नुहुन्छ– ड्रामामा यी भोलाहरू सँग नै मेरो पार्ट छ। धेरै समय भोला बन्यौ, अब बाबा समान मास्टर ज्ञानका सागर, मास्टर शक्तिशाली बन। बुझ्यौ? अच्छा!

सदा श्रेष्ठ भाग्यवान, सर्वलाई आफ्नो श्रेष्ठ भाग्यद्वारा भाग्यवान बन्ने शक्ति दिने, साधारणतामा महानता अनुभव गराउनेवाला, भोलाबाट भाग्यवान बन्ने, सदा भाग्यको अधिकारको नशामा र खुशीमा रहने, विश्वमा भाग्यको सितारा बनेर चम्किने यस्ता श्रेष्ठ भाग्यवान आत्माहरूलाई भाग्यविधाता बापदादाको यादप्यार एवं नमस्ते। रूहानी बच्चाहरूको रूहानी बाबालाई गुडमर्निङ्ग, नमस्ते।

मधुबन निवासी भाई बहिनीहरूसँग:– मधुबन निवासी अर्थात् सदा आफ्नो मधुरताले सबैलाई मधुर बनाउने र सदा आफ्नो बेहदको वैराग्य वृत्तिद्वारा बेहदको वैराग्य दिलाउनेहरू। यही मधुबन निवासीहरूको विशेषता हो। मधुरता पनि अति र वैराग्य वृत्ति पनि अति। यसरी सन्तुलन राख्नेहरूले नै सदा, सजिलै र स्वत: अगाडि बढेको अनुभवगर्छन्। मधुबनका यी दुवै विशेषताको प्रभाव विश्वमा पर्छ। चाहे अज्ञानी आत्मा नै होऊन्तर मधुबन लाइट हाउस, माइट हाउस भएको अनुभव गर्नेछन्। त्यसैले लाइट हाउसको प्रकाश कसैले चाहोस् नचाहोस् तर उस माथि पर्छ। जति यहाँको यो प्रकम्पन हुन्छ त्यति त्यहाँ थाहा पाउने छन्– यिनीहरू केही विशेष हुन्। चाहे समस्याको कारणले, चाहे परिस्थितिको कारणले, चाहे अप्राप्तिको कारणले होस् तर अल्पकालको लागि भए पनि वैराग्य वृत्तिको प्रभाव अवश्य पर्छ। जब तिमीहरू यहाँ शक्तिशाली बन्छौ तब त्यहाँ पनि शक्तिशाली कुनै न कुनै विशेष कुरा हुन्छ। यहाँको लहर ब्राह्मणको साथ-साथै दुनियाँलाई पनि पर्छ। यदि विशेष निमित्त बनेकाहरू अलिकति उमंगमा आउँछन र फेरि साधारण हुन्छन् भने त्यहाँ पनि उमंगमा आउँछन् र फेरि साधारण हुन पुग्छन्। त्यसैले मधुबन एउटा विशेष स्टेज हो। जसरी त्यहाँको स्टेजमा कोही भाषण गर्नेवाला छ अथवा स्टेजको सेक्रेटरी छ भने ध्यान त स्टेजको राख्छ नि! अथवा यो सम्झन्छ– यो त भाषण गर्नेलाई हो? कुनै सानो गीत गाउनेवाला होस्अथवा फूलको गुच्छा दिनेवाला पनि होस् तर पनि जुनबेला स्टेजमा आउँछ त्यसबेला त्यही विशेषताले ध्यान दिएर आउँछ। त्यसैले मधुबनमा कुनै पनि काममा रहदा आफूलाई सानो सम्झ अथवा ठूलो सम्झ तर मधुबनको विशेष स्टेजमा हुन्छौ। मधुबन अर्थात् महान स्टेज। त्यसैले महान स्टेजमा पार्ट खेल्नेहरू महान भयौ नि। सबैले तिमीहरूलाई उंच नजरले हेर्नेछन्, किनकि मधुबनको महिमा अर्थात् मधुबन निवासीहरूको महिमा हो।

त्यसैले मधुबनवालाको हरेक बोल मोती हुन्छ। बोल होइन मोती होस्। जस्तै मोतीको वर्षा भइरहेको छ, बोलिरहेका छैनौ, मोतीहरूको वर्षा भइरहेको छ। यसलाई भनिन्छ मधुरता। यस्तो बोल बोल्नु जुन सुन्नेवालाले सोचोस्– यस्तो बोल मैले पनि बोलुँ। सबैलाई सुनेर सिक्ने प्रेरणा मिलोस्, अनुसरण गर्ने प्रेरणा मिलोस्। जुन पनि बोल निक्लियोस् त्यो यस्तो होस् जुन कसैले टेप गरेर फेरि दोहोर्याएर सुनुन्। राम्रो कुरा भयो भने टेप गर्छन् नि– पटक-पटक सुनिरहन्छन्। त्यसैले यस्तो मधुरताको बोल होस्। यस्तो मधुर बोलको प्रकम्पन विश्वमा स्वत: फैलिन्छ। वायुमण्डलले प्रकम्पनलाई स्वत: खिच्छ। त्यसैले तिम्रा हरेक बोल महान हुन्। हरेक मनसा संकल्प हरेक आत्मा प्रति मधुर हुन्, महान हुन्। अर्को कुरा– मधुबनमा जति भण्डार भरपुर हुन्छन् त्यति बेहदको वैरागी भइन्छ। प्राप्ति पनि अति र वैराग्य वृत्ति पनि त्यति नै, तब भनिन्छ बेहदको वैराग्य वृत्ति छ। छँदै छैन भने वैराग्य वृत्ति कसरी हुन्छ? भरिपूर्ण छौ र भएर पनि वैराग्य वृत्ति होस् यसलाई भनिन्छ बेहदको वैरागी। त्यसैले जसले जति गर्छ त्यति वर्तमानमा पनि फल पाउँछ र भविष्यमा त मिल्नु नै छ। वर्तमानमा सच्चा स्नेह अथवा सबैको दिलको आशीर्वाद अहिले प्राप्त हुन्छ र यो प्राप्ति स्वर्गको राज्य भाग्य भन्दा पनि श्रेष्ठ हुन्छ। अहिले थाहा हुन्छ– सबैको स्नेह र आशीर्वादले दिललाई कति अगाडि बढाउँछ। त्यसैले त्यो सबैको दिलको आशीर्वादको खुशी र सुखको अनुभूति एउटा विचित्र लाग्छ। यस्तो अनुभव गर्ने छौ जस्तै कसैले सजिलै हातमा उडाउँदै लिएर गइरहेको छ। यी सर्वका स्नेह र सर्वका आशीर्वादले यति अनुभव गराउँछ। अच्छा।

यो नयाँ वर्षमा सबैले नयाँ उमंग उत्साहले भरिएका संकल्प गरेका छौ नि? त्यसमा दृडता छ नि? यदि कुनै पनि संकल्पलाई सधैं दोहोर्याइरह्यौ भने अर्थात् कुनै पनि चीजलाई पक्का गर्दै गयौ भने पक्का हुन्छ। त्यसैले जुन संकल्प गर्छौ त्यसलाई नछोड्नु। सधैं त्यो संकल्पलाई दोहोर्याएर दृढ गर्यौ भने फेरि त्यही दृढता सदा काममा आउने छ। कहिलेकाहीँ सोच्छौ– के संकल्प गरेको थिएँ होला? अथवा हिँड्दा-हिँड्दा संकल्प भुलियो, के गरेको थिएँ भनेर तब कमजोरी आउँछ। सधैं दोहोर्याऊ र सधैं बाबाको अगाडि पनि दोहोर्यायौ भने पक्का हुँदै जान्छ र सफलता पनि सजिलै मिल्छ। सबैले जुन स्नेहले मधुबनमा एक एक आत्मालाई हेरेका हुन्छन् त्यो बाबालाई थाहा छ। मधुबन निवासी आत्माहरूको विशेषताको कम महत्व छैन। यदि कसैले एउटा सानो कार्य विशेष गरेको छ भने पनि एउटा स्थानमा त्यो कार्य हुन्छ र त्यसले सबैलाई प्रेरणा मिलेको हुन्छ। त्यो सारा विशेषताको फाइदाको हिस्सा त्यस आत्मालाई मिल्छ। त्यसैले मधुबनकाले कुनै पनि श्रेष्ठ संकल्प गर्दा, योजना बनाउँदा, कर्म गर्दा त्यो सबैका लागि सिक्ने उत्साह हुनजान्छ। त्यसैले सबैलाई उत्साह बढाउने आत्मालाई कति फाइदा हुन्छ? यति महत्व छ तिमीहरू सबैको। एउटा कुनामा गर्छौ र फैलिन्छ सारा ठाउँमा।

यो वर्षका लागि नयाँ योजना
यो वर्ष यस्तो ग्रुप बनाऊ जुन ग्रुपको विशेषतालाई यथार्थमा देखेर अरूलाई पनि प्रेरणा मिलोस् र प्रकम्पन फैलियोस्। जसरी सरकारले पनि भन्छ– तिमीहरूले कुनै त्यस्तै स्थान लिएर एउटा गाउँलाई उठाएर यस्तो नमुना देखाऊ, जसबाट थाहा होस्– तिमीहरूले यथार्थमा गरिरहेका छौ भनेर तब त्यसको प्रभाव फैलिन्छ। यस्तो ग्रुप बनोस् जसबाट अरूलाई प्रेरणा मिलोस्। कसैले पनि यदि देख्न चाहान्छ– गुण के हुन्छ? शक्ति कस्तो हुन्छ? ज्ञान कस्तो हुन्छ? याद कस्तो हुन्छ? तिनीहरूलाई यथार्थ स्वरूप देखियोस्। यस्ता साना-साना ग्रुप यथार्थ प्रमाण बने भने त्यो श्रेष्ठ प्रकम्पन वायुमण्डलमा स्वत: फैलिन्छ। आजकल सबैले यथार्थमा हेर्न चाहन्छन्, सुन्न मात्र चाहँदैनन्। यथार्थताको प्रभाव धेरै छिटो पुग्छ। त्यसैले यस्तो कुनै तीव्र उमंग उत्साहको यथार्थ रूप होस्, ग्रुप होस् जसलाई सजिलै सबैले देखेर प्रेरणा लिऊन् र तारैतिर यो प्रेरणा पुगोस्। तब एउटाबाट दुइवटा, दुइवटाबाट तीनवटा यसरी फैलिँदै जानेछ त्यसैले यस्तो कुनै विशेषता गरेर देखाऊ। जसरी विशेष निमित्त बनेका आत्मा प्रति सबैले सम्झन्छन्– यी प्रमाण हुन् र यिनबाट प्रेरणा मिल्छ। यस्ता अरू पनि प्रमाणहरू बनाऊ। जसलाई देखेर सबैले भनुन्– हो यथार्थ ज्ञानको स्वरूप अनुभव भइरहेको छ। यो शुभ श्रेष्ठ कर्म, श्रेष्ठ संकल्पको वृत्तिले वायुमण्डल बनाऊ। यस्तो केही गरेर देखाऊ। आजकल मनसाको प्रभाव जति पर्छ त्यति वाणीको पर्दैन। वाणी एक शब्दको बोल र प्रकम्पन १०० शब्दको फैलाऊ तब असर पर्ने छ। शब्द त साधारण भएका छन् नि तर शब्दको साथमा जुन प्रकम्पन शक्तिशाली हुन्छ त्यो अरू कहीँ हुँदैन त्यो यहाँ नै हुन्छ। यो विशेषता गरेर देखाऊ। बाँकी त सम्मेलन गर्छौ, युवाको कार्यक्रम गर्छौ यी त भइरहन्छन् र हुनु पनि छ। यसबाट पनि उमंग उत्साह बढ्ने छ तर अहिले आत्मिक शक्तिको आवश्यकता छ। यो हो वृत्तिले प्रकम्पन फैलाउनु। त्यो शक्तिशाली हुन्छ। अच्छा।

वरदान:–
सहनशक्तिको धारणाद्वारा सत्यतालाई अपनाउने सदाको विजयी भव

दुनियाँले भन्छन्– आजकल सच्चा मनुष्यलाई चल्न नै गाह्रो छ, झुटो बोल्नै पर्छ। कति ब्राह्मण आत्माहरूले पनि सम्झन्छन्– कहीँ-कहीँ चलाखीले चल्नै पर्ने हुन्छ, तर ब्रह्मा बाबालाई देख्यौ– सत्यता अथवा पवित्रताको लागि कति विरोध भयो तर पनि आत्तिनु भएन। सत्यताको लागि सहनशक्ति आवश्यकता हुन्छ। सहन गर्न पर्छ, झुक्न पर्छ, हार मान्न पर्छ तर त्यो हार होइन सदाको विजय हो।

स्लोगन:–
प्रसन्न रहनु र प्रसन्न गर्नु– यो हो आशीर्वाद दिनु र आशीर्वाद लिनु।