18.07.19          Morning Nepali Murli          Om Shanti       BapDada    Madhuban


“ मीठे बच्चे– शान्तिधाम पावन आत्माहरूको घर हो , त्यस घरमा जानको लागि सम्पूर्ण पावन बन।”

प्रश्न:–
बाबा सबै बच्चाहरूलाई कुनचाहिँ ग्यारेन्टी गर्नुहुन्छ?

उत्तर:–
प्यारा बच्चाहरू! तिमीले मलाई याद गर्यौ भने म ग्यारेन्टी गर्छु– सजाय नखाइ तिमी मेरो घरमा जान्छौ। तिमीले एक बाबासँग दिल लगाऊ, यस पुरानो दुनियाँलाई देखेर पनि नहेर, यस दुनियाँमा रहेर पनि पवित्र बनेर देखायौ भने बाबाले तिमीलाई विश्वको बादशाही अवश्य दिनु हुन्छ।

ओम् शान्ति ।
रूहानी बच्चाहरूसँग रूहानी बाबाले सोधिरहनु भएको छ, यो त बच्चाहरूले जानेका छन् बाबा आउनु भएको छ, बच्चाहरूलाई आफ्नो घर लैजानको लागि, अब घर जाने दिल हुन्छ? त्यो हो सबै आत्माहरूको घर। यहाँ सबै जीव आत्माहरूको घर एक छैन। यो त जानेका छौ– बाबा आउनु भएको छ। हामीलाई घर अर्थात् शान्तिधाम लैजानुहोस् भनेर बाबालाई निमन्त्रणमा बोलाइएको हो। अब बाबा भन्नुहुन्छ– आफ्नो दिलसँग सोध– हे आत्माहरू, तिमी पतित कसरी जान सक्छौ? पावन त अवश्य बन्नु छ। अब घर जानु छ अरू त केही कुरा भन्नुहुन्न। भक्ति मार्गमा तिमीले यति धेरै समय पुरुषार्थ गरेका छौ, के को लागि। मुक्तिको लागि। त्यसैले अब बाबा भन्नुहुन्छ– घर जाने विचार छ? बच्चाहरूले भन्छन्– बाबा, यसको लागि नै त यति भक्ति गरेका हौं। यो पनि जानेका छौ– जति पनि जीव आत्माहरू छन्, सबैलाई लैजानु छ। तर पवित्र बनेर घर जानु छ फेरि पवित्र आत्माहरू नै पहिला-पहिला आउँछन्। अपवित्र आत्माहरू त घरमा रहन सक्दैनन्। अहिले जति पनि करोडौं आत्माहरू छन्, सबैलाई घर अवश्य जानु छ। त्यस घरलाई शान्तिधाम वा वानप्रस्थ भनिन्छ। हामी आत्माहरूलाई पावन बनेर पावन शान्तिधाम जानु छ। कति सहज कुरा छ। त्यो हो आत्माहरूको पावन शान्तिधाम। अनि त्यो हो जीव आत्माहरूको पावन सुखधाम। यो हो पतित दु:खधाम जीव आत्माहरूको। यसमा अल्मलिनु पर्ने त कुरै छैन। शान्तिधाम जहाँ सबै पवित्र आत्माहरू निवास गर्छन्। त्यो हो आत्माहरूको पवित्र दुनियाँ– निर्विकारी, निराकारी दुनियाँ। यो पुरानो दुनियाँ हो सबै जीव आत्माहरूको। सबै पतित छन्। अब बाबा आउनु भएको छ आत्माहरूलाई पावन बनाएर पावन दुनियाँ शान्तिधाममा लैजान। फेरि जसले राजयोग सिक्छन् उनीहरू नै पावन सुखधाममा आउने छन्। यो त धेरै सहज छ, यसमा कुनै पनि कुराको विचार गर्नु छैन। बुद्धिले बुझ्नु छ। हामी आत्माहरूको बाबा आउनु भएको छ, हामीलाई पावन शान्तिधाम लैजान। त्यहाँ जाने मार्ग जुन हामीले भुलिसकेका थियौं, त्यो अहिले बाबाले बताउनु भएको छ। कल्प-कल्प म यसरी नै आएर भन्छु– हे बच्चाहरू! म शिवबाबालाई याद गर। सर्वका सद्गति दाता एक सद्गुरु हुनुहुन्छ। उहाँ नै आएर बच्चाहरूलाई सन्देश अथवा श्रीमत दिनु हुन्छ– प्यारा बच्चाहरू! अब तिमीले के गर्नु छ? आधाकल्प तिमीले धेरै भक्ति गरेका छौ, दु:ख पाएका छौ। खर्च गर्दा-गर्दा कंगाल बनेका छौ। आत्मा पनि सतोप्रधानबाट तमोप्रधान बनेको छ। यो थोरै कुरा नै बुझ्नु पर्ने छ। अब घर जानु छ वा छैन? हो बाबा, अवश्य जानु छ। त्यो हाम्रो स्वीट साइलेन्स होम हो। यो पनि जानेका छौं– अहिले हामी पतित छौं त्यसैले जान सक्दैनौं। अब बाबा भन्नुहुन्छ– मलाई याद गर्यौ भने तिम्रो पाप काटिन्छ। कल्प-कल्प यही सन्देश दिन्छु। आफूलाई आत्मा सम्झ, यो देह त खलास हुनु छ। बाँकी आत्माहरूलाई फर्केर जानु छ। त्यसलाई भनिन्छ निराकारी दुनियाँ। सबै निराकारी आत्माहरू त्यहाँ रहन्छन्। त्यो घर हो आत्माहरूको। निराकार बाबा पनि त्यहाँ रहनु हुन्छ। बाबा आउनु हुन्छ सबैभन्दा पछि किनकि फेरि सबैलाई वापस लैजानु छ। एउटा पनि पतित आत्मा रहँदैन, यसमा कुनै अलमलमा पर्ने वा कठिनाइको कुरा छैन। गायन पनि गर्छन्– हे पतित-पावन आएर हामीलाई पावन बनाएर साथमा लैजानुहोस्। सबैको पिता हुनुहुन्छ नि। फेरि जब हामी नयाँ दुनियाँमा पार्ट खेल्न आउछौं, त्यहाँ धेरै कम रहन्छन्। बाँकी यति धेरै करोडौं आत्माहरू कहाँ गएर रहन्छन्? यो पनि जानेका छौ– सत्ययुगमा थोरै जीव आत्माहरू थिए, सानो वृक्ष थियो फेरि वृद्धि हुँदै गयो। वृक्षमा अनेक धर्महरूको भेराइटी छ। यसलाई नै कल्पवृक्ष भनिन्छ। केही पनि यदि बुझेनौ भने सोध्न सक्छौ। कति जनाले भन्छन्– बाबा, हामी कल्पको आयु ५ हजार वर्ष कसरी मानौं? हेर, बाबा त सत्य नै सुनाउनु हुन्छ। चक्रको हिसाब पनि बताउनु भएको छ।

यस कल्पको संगममा नै बाबा आएर दैवी राजधानी स्थापना गर्नुहुन्छ, जुन अहिले छैन। सत्ययुगमा फेरि एक दैवी राजधानी हुन्छ। यस समय तिमीलाई रचयिता र रचनाको ज्ञान सुनाउनु हुन्छ। बाबा भन्नुहुन्छ– म कल्प-कल्प, कल्पको संगमयुगमा आउँछु। नयाँ दुनियाँको स्थापना गर्छु। पुरानो दुनियाँ खत्तम हुनु छ। ड्रामा योजना अनुसार, नयाँबाट पुरानो, पुरानोबाट नयाँ बन्छ। यसको ४ भाग पनि पूरा छ जसलाई स्वस्तिका पनि भनिन्छ तर केही पनि बुझेका छैनन्। भक्तिमार्गमा त गुडियाको खेल खेलिरहन्छन्। अथाह चित्र छन्, तिहारमा विशेष पसल खोल्छन्, अनेकानेक चित्र छन्। अहिले तिमीले बुझेका छौ– एक शिवबाबा अनि हामी बच्चाहरू छौं। फेरि यहाँ आएपछि लक्ष्मी-नारायणको राज्य, फेरि राम-सीताको राज्य, फेरि पछाडिमा अरू-अरू धर्म आउँछन्, जससँग तिमी बच्चाहरूको सम्बन्ध नै छैन। उनीहरू आ-आफ्नो समयमा आउँछन् फेरि सबैलाई फर्केर जानु छ। तिमी बच्चाहरूलाई पनि अब घर जानु छ। यो सारा दुनियाँ विनाश हुनु छ। अब यसमा के रहनु छ र। यस दुनियाँसँग दिल नै लाग्दैन। दिल लगाउनु छ एक प्रियतमसँग, उहाँले भन्नुहुन्छ– म एकसँग दिल लगायौ भने पावन बन्छौ। अब धेरै गयो थोरै रहेको छ, समय बित्दै गइरहेको छ। योगमा रहेका छैनन् भने फेरि अन्तमा उनीहरू धेरै पश्चात्ताप गर्नेछन्, सजाय खान्छन्, पद पनि भ्रष्ट हुन्छ। यो पनि तिमीलाई अहिले थाहा भएको छ– आफ्नो घर छोडेको हामीले कति समय भयो। घर जानको लागि नै त मेहनत गर्छन् नि। बाबा पनि घरमा नै मिल्नुहुन्छ। सत्ययुगमा त मिल्नुहुन्न। मुक्तिधाममा जानको लागि मनुष्यहरू कति मेहनत गर्छन्। त्यसलाई भनिन्छ भक्तिमार्ग। अब भक्तिमार्ग समाप्त हुनु छ, ड्रामा अनुसार। अब म तिमीलाई घर लैजानको लागि आएको छु। अवश्य लैजान्छु। जति जो पावन बन्छन् त्यति उच्च पद पाउने छन्। यसमा अलमलिने कुरै छैन। बाबा भन्नुहुन्छ– प्यारा बच्चाहरू! मलाई याद गर, म ग्यारेन्टी गर्छु– तिमीहरूले सजाय नखाइ घर जान्छौ। यादले तिम्रो विकर्म विनाश हुन्छ। यदि याद गरेनौ भने सजाय खानु पर्नेछ, पद पनि भ्रष्ट हुन्छ। हरेक ५ हजार वर्षपछि म यहाँ नै आएर सम्झाउँछु। म अनेकानेक पटक आएको छु तिमीलाई वापस लैजान। तिमी बच्चाहरूले नै हार-जितको पार्ट बजाउँछौ, फेरि म आउँछु लैजान। यो हो पतित दुनियाँ, त्यसैले गायन पनि छ पतित-पावन आउनुहोस्, हामी विकारी पतित छौं, आएर निर्विकारी पावन बनाउनुहोस्। यो हो विकारी दुनियाँ। अहिले तिमी बच्चाहरूलाई सम्पूर्ण निर्विकारी बन्नु छ। जो पछाडि आउँछन् उनीहरू सजाय खाएर जान्छन्, त्यसैले फेरि आउँछन् पनि यस्तो दुनियाँमा जहाँ दुई कला कम हुन्छ। उनीहरूलाई सम्पूर्ण पवित्र भनिदैन त्यसैले अब पुरुषार्थ पनि पूरा गर्नुपर्छ। यस्तो नहोस्– पद कम हुन जाओस्। ठिक छ, रावण राज्य त हुँदैन तर पद त नम्बरवार हुन्छ नि। आत्मामा मैला परेपछि फेरि उसलाई शरीर पनि त्यस्तै मिल्छ। आत्मा गोल्डन एजेडबाट सिल्वर एजेड बन्छ। चाँदीको खाद आत्मामा पर्छ फेरि दिन-प्रतिदिन धेरै छी-छी खाद पर्छ मुलम्माको। बाबाले धेरै राम्रोसँग सम्झाउनु हुन्छ। कसैले बुझेनौ भने हात उठाऊ। जसले ८४ जन्मको चक्र लगाएका छन्, उनीहरूलाई नै सम्झाउनु हुन्छ। बाबा भन्नुहुन्छ– यिनको ८४ जन्मको अन्तमा म आएर प्रवेश गर्छु। यिनलाई नै फेरि पहिलो नम्बरमा आउनु छ। जो प्रथम थिए, उनै अन्तिममा छन्। उनलाई नै पहिलो नम्बरमा जानु छ, जो धेरै जन्मको अन्तमा पतित बनेका छन्, म पतित-पावन उनैको शरीरमा आउँछु, उनलाई पावन बनाउँछु। कति स्पष्ट गरेर सम्झाउँछु।

बाबा भन्नुहुन्छ– मलाई याद गर्यौ भने तिम्रो पाप भस्म हुन्छ। गीताको ज्ञान त तिमीले धेरै सुन्यौ र सुनायौ तर त्यसबाट तिमीले सद्गति पाएनौ। धेरै संन्यासीहरूले तिमीलाई मीठो-मीठो आवाजले शास्त्र सुनाए, जुन आवाजलाई सुनेर ठूला-ठूला मानिसहरू गएर जम्मा हुन्छन्। कनरस हो नि। भक्तिमार्ग हो नै कनरस। यसमा त आत्माले बाबालाई याद गर्नु छ। भक्तिमार्ग अब पूरा हुन्छ। बाबा भन्नुहुन्छ– म तिमी बच्चाहरूलाई ज्ञान दिन आएको छु, जुन कसैले बुझ्दैनन्। म नै ज्ञानको सागर हुँ। ज्ञान भनिन्छ नलेजलाई। तिमीलाई सबैथोक पढाउनु हुन्छ। ८४ को चक्र पनि सम्झाउनु हुन्छ, तिमीमा सारा ज्ञान छ। स्थूलवतनदेखि सूक्ष्मवतन पार गरेर फेरि मूलवतनमा जान्छौ। पहिला-पहिला हुन्छ लक्ष्मी-नारायणको राज्य। त्यहाँ विकारी बच्चाहरू हुँदैनन्, रावण राज्य नै हुँदैन। योगबलले सबैथोक हुन्छ, तिमीलाई साक्षात्कार हुन्छ– अब बच्चा बनेर गर्भ महलमा जानु छ। खुशीले जान्छन्। यहाँ त मनुष्यहरू कति रुने-कराउने गर्छन्। यहाँ त गर्भ जेलमा जान्छन् नि। त्यहाँ रुने-कराउने कुरै छैन। शरीर त बदल्नु अवश्य छ। जसरी सर्पको उदाहरण छ, यसमा अलमलिनु पर्ने कुरै छैन। धेरै सोध्नु पनि पर्दैन। एकदम पावन बन्ने पुरुषार्थमा लाग्नुपर्छ। बाबालाई याद गर्न कठिन हुन्छ र! बाबाको सामुन्ने बसेका छौ नि। म तिम्रो पिता तिमीलाई सुखको वर्सा दिन्छु। तिमी यो एक अन्तिम जन्म यादमा रहन सक्दैनौ! यहाँ राम्रोसँग बुझ्छन् पनि, फेरि घरमा गएर स्त्री आदिको अनुहार देखेपछि मायाले खाइदिन्छ। बाबा भन्नुहुन्छ– कसैमा पनि ममत्व नराख। त्यो त सबैथोक खत्तम हुनु नै छ। याद त एक बाबालाई नै गर्नु छ। हिँड्दा डुल्दा बाबा र आफ्नो राजधानीलाई याद गर। दैवीगुण पनि धारण गर्नु छ। सत्ययुगमा यी मासु आदि फोहोरी चीजहरू हुँदैन। बाबा भन्नुहुन्छ– विकारहरूलाई पनि छोडिदेऊ। म तिमीलाई विश्वको बादशाही दिन्छु, कति धेरै आम्दानी हुन्छ त्यसैले किन पवित्र रहँदैनौ? केवल एक जन्म पवित्र रहनाले कति धेरै आम्दानी हुन जान्छ। ठीक छ, सँगै बस, ज्ञान तरबार बीचमा होस्। पवित्र रहेर देखायौ भने उच्च भन्दा उच्च पद पाउने छौ किनकि बाल ब्रह्मचारी ठहरियौ। फेरि ज्ञान (नलेज) पनि चाहिन्छ। अरूलाई आफू समान बनाउनु छ। संन्यासीहरूलाई देखाउनु छ– कसरी हामी सँगै रहेर पनि पवित्र रहन्छौ। तब बुझ्छन् यिनीहरूमा त धेरै ताकत छ। बाबा भन्नुहुन्छ– यस एक जन्ममा पवित्र रहनाले २१ जन्म तिमी विश्वको मालिक बन्छौ। कति ठूलो पुरस्कार मिल्छ, त्यसैले किन पवित्र रहेर नदेखाउने? समय बाँकी थोरै छ। आवाज पनि फैलिदै जान्छ, अखबारमा पनि आउने छ। रिहर्सल त देखेका छौ नि। एउटा एटम बमले के हालत भयो। अहिले सम्म हस्पिटलमा छन्। अहिले यस्तो बम आदि बनाएका छन्, जसले कुनै कष्ट हुँदैन, तुरुन्तै समाप्त। यो रिहर्सल भएर फेरि फाइनल हुन्छ। देख्छन्– तुरुन्तै मर्छन् वा मर्दैनन्? फेरि अरू युक्ति रच्छन्। हस्पिटल आदि हुने छैन। को बसेर सेवा गर्ने? कोही ब्राह्मण आदि खुवाउनेवाला रहने छैन। बम छोड्यो, खलास। भूकम्पमा सबै दबिन्छ। समय लाग्दैन। यहाँ धेरै मनुष्य छन्। सत्ययुगमा धेरै कम हुन्छन्, त्यसैले यति सबै कसरी विनाश हुन्छन्! पछि गएर देख्नु छ, त्यहाँ त सुरुमा ९ लाख हुन्छन्।

तिमीहरू फकिर पनि हौ, साहेब पनि तिमीलाई प्रिय छ। अहिले सबैलाई छोडेर आफूलाई आत्मा सम्झिएका छौ, यस्ता फकिरहरूलाई बाबा प्यारो लाग्छ। सत्ययुगमा धेरै सानो वृक्ष हुन्छ। कुरा त धेरै सम्झाउनु हुन्छ। जति पनि कलाकारहरू छन्, सबै आत्माहरू अविनाशी छन्, आ-आफ्नो पार्ट खेल्न आउँछन्। कल्प-कल्प तिमी नै आएर बाबाका विद्यार्थी बनेर पढ्छौ। जानेका छौ– बाबा हामीलाई पवित्र बनाएर साथमा लैजानु हुन्छ। बाबा पनि ड्रामाको बन्धनमा बाँधिनुभएको छ, सबैलाई फर्काएर अवश्य लैजानु हुन्छ। त्यसैले नाम नै छ पाण्डव सेना। तिमी पाण्डव के गरिरहेका छौ? तिमीले बाबासँग राज्य भाग्य लिइरहेका छौ, हुबहु कल्प पहिला जस्तै, नम्बरवार पुरुषार्थ अनुसार। अच्छा!

मीठे-मीठे सिकीलधे बच्चाहरूप्रति माता-पिता बापदादाको याद-प्यार एवं गुडमर्निङ्ग। रूहानी बाबाको रूहानी बच्चाहरूलाई नमस्ते। रूहानी बच्चाहरूको रूहानी बाबालाई गुडमर्निङ्ग, नमस्ते।

धारणाको लागि मुख्य सारः–
१) बाबाको प्रिय बन्नको लागि सम्पूर्ण फकिर बन्नु छ। देहलाई पनि भुलेर स्वयंलाई आत्मा सम्झिनु नै फकिर बन्नु हो। बाबासँग ठूलो भन्दा ठूलो पुरस्कार लिनको लागि सम्पूर्ण पावन बनेर देखाउनु छ।

२) वापस घर जानु छ, त्यसैले पुरानो दुनियाँसँग दिल लगाउनु छैन। एक प्रियतमसँग नै दिल लगाउनु छ। बाबा र राजधानीलाई याद गर्नु छ।

वरदान:–
आफ्नो शक्तिशाली स्थितिमा स्थित भएर मनसाद्वारा सेवा गर्ने नम्बरवन सेवाधारी भव

यदि कसैलाई वाणीको सेवाको चान्स मिल्दैन भने पनि मनसा सेवाको चान्स हर समय छँदै छ। शक्तिशाली र सबैभन्दा ठूलो सेवा मनसा सेवा हो। वाणीको सेवा सहज छ, तर मनसा सेवाको लागि पहिला आफूलाई शक्तिशाली बनाउनु पर्ने हुन्छ। वाणीको सेवा त स्थिति तल-माथि हुँदा पनि गर्छौ तर मनसा सेवा यसरी हुन सक्दैन। जो आफ्नो श्रेष्ठ स्थितिद्वारा सेवा गर्छ, उही नम्बरवन सेवाधारीले पूरा अंक लिन सक्छ।

स्लोगन:–
लौकिक कार्य गर्दा अलौकिकताको अनुभव गर्नु नै समर्पित हुनु हो।