05.05.19    Avyakt Bapdada     Nepali Murli    26.11.84     Om Shanti     Madhuban


सच्चा सहयोगी नै सच्चा योगी


आज बच्चाहरूको मिलन, स्नेहलाई हेरिरहेको छु। एक बल एक भरोसा, यही छत्रछायामा मिलनको उमंग उत्साहले लगनलाई हलचलले थोरै पनि हल्लाउन सकेन। रोकावट र थकावटलाई बदलेर स्नेहको सहज मार्ग अनुभव गर्दै आइपुगेका छौ। यसलाई भनिन्छ– हिम्मत बच्चाहरूको मदत बाबाको। जहाँ हिम्मत हुन्छ त्यहाँ उल्लास पनि हुन्छ। हिम्मत भएन भने उल्लास पनि हुँदैन। यस्ता सदा हिम्मत र उल्लासमा रहने बच्चाहरूले एकरस स्थितिद्वारा पहिलो नम्बर लिन्छन्। जस्तो सुकै कडा भन्दा कडा परिस्थिति होस् तर हिम्मत र उल्लासको पंखद्वारा सेकेन्डमा उड्तीकलाको उच्च स्थितिले हरेक ठूला र कडा परिस्थितिहरू पनि साना र सहज अनुभव हुन्छन् किनकि उड्तीकलाको अगाडि सबै साना-साना खेलौना अनुभव हुन्छन्। जतिसुकै भयानक कुरा भए पनि भयानकको बदला स्वाभाविक अनुभव हुन्छ। दर्दनाक कुरा दृढता दिलाउने अनुभव हुन्छन्। जतिसुकै दु:खमय दृश्य आओस् तर खुशीको बाजाले दु:खको दृश्यको प्रभाव पर्न दिँर्दैन र अझै शान्ति र शक्तिले अरूको दु:ख दर्दको अग्निलाई शीलत जलले मानौं सर्व प्रति सहयोगी बन्छ। यस्तो समयमा तड्पिरहेका आत्माहरूलाई सहयोगको आवश्यकता हुन्छ। यही सहयोगद्वारा नै श्रेष्ठ योगको अनुभव गर्छन्। सबैले तिमीलाई यो सच्चा सहयोगले सच्चा योगी मान्नेछन्। त्यसैगरी हाहाकारको समयमा “सच्चा सहयोगी सो सच्चा योगी”– यो प्रत्यक्षताले प्रत्यक्षफलको प्राप्तिले नै जय-जयकार हुन्छ। त्यस्तै समयको गायन छ– एक बुँदको प्यासी... यो शान्तिको शक्तिको एक सेकेन्डको अनुभूति रूपी बुँदले तड्पिरहेका आत्माहरूलाई तृप्तिको अनुभव गराउने छ। यस्तो समयमा एक सेकेन्डको प्राप्तिले उनीहरूलाई यस्तो अनुभव गराउने छ– सेकेण्डमा अनेक जन्मको तृप्ति वा प्राप्ति भएको छ। तर त्यो एक सेकेन्डको शक्तिशाली स्थितिले बहुतकालको अभ्यासी आत्माले मात्र प्यासीको प्यास मेटाउन सक्ने छ। अब जाँच गर– यस्तो दु:ख दर्द, दर्दनाक भयानक वायुमण्डलको बीच सेकेन्डमा मास्टर विधाता, मास्टर वरदाता, मास्टर सागर बनेर यस्तो शक्तिशाली स्थितिको अनुभव गराउन सक्छौ? यस्तो समयमा यो के भइरहेको छ? यस्तो हेर्न वा सुन्नमा लाग्यौ भने पनि सहयोगी बन्न सक्ने छैनौ। यस्तो हेर्ने र सुन्ने अलिकति पनि नाम मात्रको इच्छाले पनि सर्वको इच्छा पूर्ण गर्ने शक्तिशाली स्थिति बनाउन दिँदैन। त्यसैले सदा आफ्नो अल्पकालको इच्छा मात्रम् अविद्याको शक्तिशाली स्थितिमा स्थित रहने अहिले देखि नै अभ्यासी बन। हर संकल्प, हर श्वासको अखण्ड सेवाधारी, अखण्ड सहयोगी सो योगी बन। जसरी खण्डित मूर्तिको कुनै मूल्य हुँदैन, पूज्यनीय बन्ने अधिकारी हुँदैन। त्यसरी नै खण्डित सेवाधारी, खण्डित योगीले यस्तो समयमा अधिकार प्राप्त गराउने अधिकारी बन्न सक्ने छैन त्यसैले यस्तो शक्तिशाली सेवाको समय समीप आइरहेको छ। समयले घण्टी बजाइरहेको छ। जसरी भगतहरूले आफ्नो ईष्ट देव वा देवीहरूलाई घण्टी बजाएर उठाउँछन्, सुताउँछन्, भोग लगाउँछन्। अब समयले घण्टी बजाएर ईष्ट देव र देवीहरूलाई सतर्क गरिरहेको छ। जागेका त छन् नै तर पवित्र प्रवृत्तिमा धेरै व्यस्त भएका छन्। प्यासी आत्माहरूको प्यास मेटाउन, सेकेन्डमा अनेक जन्मको प्राप्ति गराउने शक्तिशाली स्थितिको अभ्यासको लागि तयार हुन समयले घण्टी बजाइरहेको छ। प्रत्यक्षताको पर्दा खोल्न समयले तिमी सम्पन्न ईष्ट आत्माहरूलाई आह्वान गरिरहेको छ। बुझ्यौ? समयको घण्टी त तिमीहरू सबैले सुन्यौ नि। अच्छा!

यसरी हर परिस्थितिलाई उड्तीकलाद्वारा सहज पार गर्ने, बहुतकालको सेकेन्डमा प्राप्तिद्वारा तृप्त गराउने अखण्ड सेवाधारी, अखण्ड योगी, सदा मास्टर दाता, वरदाता स्वरूप, सदा इच्छा मात्रम् अविद्याको स्थितिद्वारा सर्वको इच्छा पूर्ण गर्ने– यस्ता मास्टर सर्वशक्तिवान समर्थ बच्चाहरूलाई बापदादाको याद-प्यार एवं नमस्ते। रूहानी बच्चाहरूको रूहानी बाबालाई गुडमर्निङ्ग, नमस्ते।

(कानपुरको समाचार गंगे दादीले बापदादालाई सुनाउनु भयो) सदा अचल अडोल आत्मा। हर परिस्थितिमा बाबाको छत्रछायाको अनुभवी छौ नि? बापदादाले बच्चाहरूलाई सदा सुरक्षित राख्नुहुन्छ। सुरक्षाको साधन सदा बाबाद्वारा मिलेको छ। त्यसैले सदा बाबाको स्नेहको हात र साथ छ। “नथिंग न्यु” यसको अभ्यासी भयौ नि? जे बित्यो नथिंग न्यु। जे भइरहेको छ नथिंग न्यु। स्वत: टचिंग भइरहन्छ। यो परिक्षण भइरहेको छ। यस्तो समयमा सुरक्षाको, सेवाको के साधन छ? कस्तो स्वरूप छ? त्यसको परिक्षण हुन्छ। अन्त्यमा हाहाकारको बीचमा जय-जयकार हुनु छ। अति पछि अन्त्य र नयाँ युगको आरम्भ हुन्छ। यस्तो समयमा नचाहेर पनि सबैको मनमा यो प्रत्यक्षताको नगाडा बज्ने छ। अवस्था नाजुक हुन्छ तर बज्ने छ प्रत्यक्षताको नगाडा। त्यसैले परिक्षणबाट पार भयौ। बेफिक्र बादशाह बनेर पार्ट खेल्यौ। धेरै राम्रो गर्यौ। पुग्यौ, यही स्नेहको स्वरूप हो। अच्छा। सोचदेखि त असोच छौ नै। जे भयो वाह वाह! यसमा पनि कतिको केही कल्याण नै हुन्छ त्यसैले जल्नेको पनि कल्याण र बच्नेको पनि कल्याण। हाय, भनिँदैन। हाय जल्यो होइन। यसमा पनि कल्याण छ। बच्ने समयमा जसरी वाह वाह गरिन्छ, वाह बच्यो भनिन्छ त्यस्तै जल्ने समयमा पनि वाह वाह! यसलाई नै एकरस स्थिति भनिन्छ। बचाउनु आफ्नो कर्तव्य हो तर जल्ने चीज जल्नु नै छ। यसमा पनि कति हिसाब-किताब हुन्छ। तिमी त हौ नै बेफिक्र बादशाह। एक जान्छ लाखौं पाइन्छ, यो हो ब्राह्मणहरूको स्लोगन। गएको होइन, पाएको हो त्यसैले बेफिक्र। केही मिल्नु छ त्यसैले जल्नु पनि खेल हो, बच्नु पनि खेल हो। दुवै खेल हुन्। यही त हेरिन्छ– यो कति बेफिक्र बादशाह छ, आगो लागिरहेको छ तर तिमी बादशाह हौ किनकि छत्रछाया भित्र छौ। उनीहरू चिन्तामा पर्छन् के होला! कसरी होला! कहाँबाट खाने, कहाँबाट चल्ने तर बच्चाहरूलाई यो चिन्ता नै छैन। अच्छा।

अब तयारी त गर्नु पर्छ नि! जानु छ, यो मात्र नसोच तर सबैलाई लैजानु छ, यो सोच। सबैलाई साक्षात्कार गराएर, तृप्त गराएर प्रत्यक्षताको नगाडा बजाएर अनि जाने हो। पहिले नै किन जाने? तिमीहरू त बाबाको साथमा जानेवाला हौ। प्रत्यक्षताको पनि रमाइलो दृश्य अनुभव गरेर जान्छौ नि! यसलाई पनि किन बाँकी राख्ने! यो मानसिक भक्ति, मानसिक पूजा, प्रेमका पुष्पहरू... यी दृश्यहरू धेरै रमाइला छन्। एडवान्स पार्टीमा कसको पार्ट छ त्यो अलग कुरा हो। बाँकी यो दृश्य हेर्न त बहुत आवश्यक छ। जसले अन्त्य गर्छ उसले सबैथोक गर्छ, त्यसैले बाबा अन्त्यमा आएर सबैथोक गर्नु भयो नि। त्यसैले किन बाबाको साथमा यो अनौठो दृश्य हेर्दै साथमा नजाने? यस्तो पनि कसै-कसैको पार्ट छ। त्यसैले जाने संकल्प नगर। गयौ भने पनि राम्रो र रह्यौ भने पनि झन राम्रो। एक्लै गयौ भने पनि एडवान्स पार्टीमा सेवा गर्नु पर्छ त्यसैले जानु छ यो नसोच, सबैलाई साथमा लैजानु छ, यो सोच। ठीक छ, यो पनि एउटा अनुभव बढ्यो। जे हुन्छ त्यसबाट अनुभवको डिग्री बढ्छ। जसरी अरूको पढाइमा डिग्री बढ्छ, यहाँ पनि अनुभव गर्यौ अर्थात् डिग्री बढ्यो।

पार्टिहरू सँग भेटघाट:–

सबैले आफूलाई स्वराज्य अधिकारी सम्झन्छौ? स्वराज्य अहिले संगमयुगमा र विश्व राज्य अधिकारी भविष्यको कुरा हो। स्वराज्य अधिकारी नै विश्व राज्य अधिकारी बन्छन्। सदा आफूलाई स्वराज्य अधिकारी सम्झेर यी कर्मेन्द्रियहरूलाई कर्मचारी सम्झेर आफ्नो अधिकारले चलाउँछौ वा कहिलेकाहीँ कुनै कर्मेन्द्रिय राजा बन्छन्! तिमी स्वयं राजा हौ या कहिलेकाहीँ कर्मेन्द्रिय राजा बन्छन्? कहिलेकाहीँ कुनै कर्मेन्द्रियले धोका त दिँदैनन्? यदि कसैबाट पनि धोका खायौ भने दु:ख लियौ। धोकाले दु:ख प्राप्त गराउँछ। धोका भएन भने दु:ख हुँदैन। त्यसैले स्वराज्यको खुशीमा, नशामा, शक्तिमा रहनेवाला होऊ। स्वराज्यको नशा उड्तीकलामा लैजाने नशा हो। हदका नशाले नोक्सान गराउँछ, यो बेहदको नशाले अलौकिक रूहानी नशा सुखको प्राप्ति गराउँछ। त्यसैले यथार्थ राज्य हो राजाको, प्रजाको राज्य हंगामाको राज्य हो। सुरुदेखि राजाहरूको राज्य रहेको छ। अहिले अन्तिम जन्ममा प्रजाको राज्य चलेको हो। त्यसैले अहिले तिमीहरू राज्य अधिकारी बन्यौ। अनेक जन्म भिखारी रह्यौ र अब भिखारीबाट अधिकारी बन्छौ। बापदादाले सदा भन्नुहुन्छ– बच्चाहरू खुशीमा रहने गर, उन्नति गर। जति आफूलाई श्रेष्ठ आत्मा सम्झेर, श्रेष्ठ कर्म, श्रेष्ठ बोल, श्रेष्ठ संकल्प गर्छौ त्यति यो श्रेष्ठ संकल्पले श्रेष्ठ दुनियाँको अधिकारी बन्छौ। यो स्वराज्य तिम्रो जन्म-सिद्ध अधिकार हो, त्यसैले तिमीलाई जन्म-जन्मको लागि अधिकारी बनाइदिन्छ। अच्छा।

अव्यक्त बापदादाका प्रेरणादायक अनमोल महावाक्य

१) सबैलाई एउटा कुराको प्रतीक्षा छ, त्यो कुनचाहिँ कुरा हो? जुन सुरुको रहस्य छ “म को”? यही अन्त्यसम्म पनि हुन्छ। सबैलाई प्रतीक्षा छ– अन्त्यमा भविष्यमा कुनचाहिँ मालामा र कहाँ हुन्छु? अब यो प्रतीक्षा कहिले पूरा हुन्छ? सबैले एक अर्कासँग कुराकानी पनि गर्छन्– ८ मा को होला, १०० मा को होला, १६००० को त कुनै प्रश्नै भएन। अन्त्यमा ८ मा वा १०० मा को होला? विदेशीले सोच्दा हुन्– हामी कुनचाहिँ मालामा आउँला? अनि सुरुमा आउनेले सोच्दा हुन्– लास्ट सो फास्ट हुन्छन्। थाहा छैन हाम्रो स्थान छ वा अन्त्यमा आउनेहरूको छ? अन्त्यमा हिसाब कस्तो हुन्छ? किताब त बाबाको पासमा छ नि। निश्चित गरिएको छैन। तिमीहरूले पनि चित्रहरू प्रतिस्पर्धा गर्यौ अनि चित्रहरूलाई कसरी चुन्यौ? पहिला थोरैलाई अलग गर्यौ फेरि त्यसमा एक, दुई तीन नम्बर लगायौ। पहिला छान्नु पर्छ फेरि नम्बरवार निश्चित गरिन्छ। त्यसैले अहिले छानिसकिएको छ तर निश्चित गरिएको छैन। पछि आउनेहरूको के हुन्छ? सदैव अन्त्यसम्म पनि केही सीटहरू हुन्छन्। रिजर्भेशन भयो भने पनि अन्त्स सम्म केही कोटा राख्छन् तर त्यो कोटौमा कोही, कोहीमा पनि कोही हुन्छन्।

तिमीहरू सबै कुन मालामा छौ? आफूमा आशा राख। कुनै न कुनै यस्तो अनौठो कुरा हुन्छ जसको आधारमा तिमीहरू सबैको आशा पूरा हुन्छ। अष्ट रत्नहरूको विशेषता एउटा विशेष कुराले हुन्छ। अष्टरत्नको यथार्थमा जसरी यादगार छ विशेष जुन अष्ट शक्तिहरू छन् ती हरेक शक्ति तिनीहरूको जीवनमा यथार्थमा देखिन्छन्। यदि एक शक्ति पनि यथार्थमा कम देखियो भने जस्तै मूर्तिको एउटा हात खण्डित भएको छ भने पूज्यनीय हुँदैन, त्यसैगरी यदि एक शक्तिको कमी देखिन्छ भने अष्ट देवताहरूको सूचीमा अहिलेसम्म निश्चित भएको भन्न सकिँदैन। दोस्रो कुरा– अष्ट देवताहरू भक्तहरूको लागि विशेष ईष्ट मानिन्छन्। ईष्ट अर्थात् महान पूज्य। ईष्टद्वारा हरेक भक्तहरूलाई हर प्रकारको विधि र सिद्धि प्राप्त हुन्छ। यहाँ पनि जो अष्ट रत्नहरू हुन्छन् उनीहरू सर्व ब्राह्मण परिवारको अगाडि अहिले पनि ईष्ट अर्थात् हर संकल्प र चलनद्वारा विधि र सिद्धिको मार्ग दर्शन गर्नेवाला सबैको सामुन्ने अहिले पनि त्यस्तै महान मूर्ति मानिन्छन्। त्यसैले अष्ट शक्तिहरू पनि हुन्छन् र परिवारको सामुन्ने ईष्ट अर्थात् श्रेष्ट आत्मा, महान आत्मा, वरदानी आत्माको रूपमा हुन्छन्। यो हो अष्ट रत्नहरूको विशेषता। अच्छा।

२) दुनियाँको प्रभावबाट अथवा मायाबाट सुरक्षित रहने साधनः– सदा “एक बाबा दोस्रो न कोही” जो यही लगनमा मगन रहन्छन उनीहरू मायाको हर प्रकारको आक्रमणबाट बचिरहन्छन्। जसरी लडाईको समयमा बम्ब गिर्दा मोर्चा (अन्डरग्राउन्ड) भित्र जान्छन्, त्यसको असर उनीहरूलाई हुँदैन त्यसरी नै जब एकको लगनमा मगन रहन्छौ तब दुनियाँको असरबाट, मायाबाट बचिरहने छौ। मायाको हिम्मत हुँदैन जसले आक्रमण गरोस्। लगनमा मगन रहने गर। यही सुरक्षाको साधन हो।

३)बाबाको समीप रत्नहरूको निशानीः– बाबाको समीप रहनेहरू माथि बाबाको सत्यको सङ्गको रङ्ग चढिरहेको हुन्छ। सत्यको सङ्गको रङ्ग हो रूहानियत। त्यसैले समीप रत्नहरू सदा रूहानी स्थितिमा स्थित हुन्छन्। शरीरमा रहेर पनि न्यारा र रूहानियतमा स्थित रहन्छन्। शरीर देखेर पनि नदेखियोस् र आत्मा जो देखिने चीज होइन त्यो प्रत्यक्ष देखियोस्– यही त कमाल हो। रूहानी मस्तीमा रहनेहरूले नै बाबालाई साथी बनाउन सक्छन् किनकि बाबा रूह अर्थात् आत्मा हुनुहुन्छ।

४) पुरानो दुनियाँको सर्व आकर्षणबाट पर हुने सहज युक्तिः– सदैव नशामा रहने गर– हामी अविनाशी खजानाको मालिक हौं। जुन बाबाको खजाना ज्ञान, सुख शान्ति, आनन्द छ... ती सर्व गुण मेरा हुन्। बच्चा बाबाको सम्पत्तिको स्वत: मालिक हुन्छ। अधिकारी आत्माहरूलाई आफ्नो अधिकारको नशा रहन्छ, नशामा सबै भुलिन्छ नि। कुनै स्मृति हुँदैन, एउटै स्मृति रहोस् बाबा र म। यही स्मृतिले पुरानो दुनियाँको आकर्षणबाट स्वत: पर हुन्छौ। नशामा रहनेहरूको सामुन्ने सदा निशाना पनि स्पष्ट हुन्छ। निशाना हो फरिश्तापनको र देवतापनको।

५) एक सेकेन्डको अनौठो खेल, जसबाट सम्मान सहित पास हुन्छौः– एक सेकेन्डको खेल हो अहिले भर्खरै शरीरमा आउनु र अहिले भर्खरै शरीरबाट अव्यक्त स्थितिमा स्थित हुनु। यो सेकेन्डको खेलको अभ्यास छ? जहिले चाहन्छौ जसरी चाहन्छौ त्यही स्थितिमा स्थित रहन सक्नु पर्छ। अन्तिम परीक्षा सेकेन्डको नै हुन्छ, जो यस सेकेन्डमा हलचलमा आउँछ त्यो फेल हुन्छ, अचल रह्यौ भने पास। यस्तो नियन्त्रण शक्ति छ? अब यस्तो अभ्यास तीव्र रूपको हुनु पर्छ। जति हंगामा हुन्छ त्यति स्वयंको स्थिति अति शान्त रहोस्। जसरी सागर बाहिर आवाज सम्पन्न हुन्छ, भित्र बिलकुल शान्त, यस्तो अभ्यास चाहिन्छ। नियन्त्रण गर्ने शक्ति हुनेले नै विश्वलाई नियन्त्रण गर्न सक्छ। जसले स्वयंलाई गर्न सक्दैन उसले विश्वको राज्य कसरी गर्न सक्छ? समाहित गर्ने शक्ति चाहिन्छ। एक सेकेन्डमा विस्तारबाट सारमा जाओस् र एक सेकेन्डमा सारबाट विस्तारमा आओस्, यही हो अनौठो खेल।

६) अतिन्द्रिय सुखको झूलामा झूलिराखः– तिमीलाई सबै आत्माहरूले सुखमा झूलेको देखेर दु:खीबाट सुखी बनुन्। तिम्रो नयन, मुख अनुहार सबैले सुख दिऊन्, यस्तो सुखदायी बन। यस्तो सुखदायी जो बन्छ उसलाई संकल्पमा पनि दु:खको लहर आउन सक्दैन। अच्छा।

वरदान:–
मन-बुद्धिको एकाग्रताद्वारा सर्व सिद्धि प्राप्त गर्ने सदा समर्थ आत्मा भव

सर्व सिद्धि प्राप्त गर्नको लागि एकाग्रताको शक्तिलाई बढाऊ। यो एकाग्रताको शक्तिले सहजै निर्विघ्न बनाइदिन्छ, मेहनत गर्ने आवश्यकता रहँदैन। एक बाबा दोस्रो न कोही– यसको सहजै अनुभव हुन्छ, सहजै एकरस स्थिति बन्छ। सर्व प्रति कल्याणको वृत्ति, भाइ-भाइको दृष्टि रहन्छ। तर एकाग्र हुनको लागि यति समर्थ बन, जसले गर्दा मन-बुद्धि सदा तिम्रो आदेश अनुसार चलोस्। स्वप्नमा पनि सेकेन्ड मात्र पनि हलचल नहोस्।

स्लोगन:–
कमल पुष्प समान न्यारा रह्यौ भने प्रभु प्यारको पात्र बन्छौ।