23.05.19          Morning Nepali Murli          Om Shanti       BapDada    Madhuban


“मीठे बच्चे– यस दु:खधामबाट जीवन छँदै सम्बन्ध विच्छेद गरिदेऊ किनकि तिमीलाई सुखधाममा जानु छ।”

प्रश्न:–
बाबाले बच्चाहरूलाई कुनचाहिँ एउटा सानो मेहनत दिनुहुन्छ?

उत्तर:–
बाबा भन्नुहुन्छ– प्यारा बच्चाहरू! काम महाशत्रु हो, यसमाथि विजय प्राप्त गर। तिमीलाई यही अलिकति मेहनत दिन्छु। तिमीलाई सम्पूर्ण पावन बन्नु छ। पतितबाट पावन अर्थात् पारस बन्नु छ। पारस बन्नेवाला पत्थर बन्न सक्दैन। तिमी बच्चाहरू अहिले फूल जस्तो बन्यौ भने बाबाले तिमीलाई नयनमा राखेर साथै लैजानुहुन्छ।

ओम् शान्ति ।
रूहानी बाबाले रूहानी बच्चाहरूलाई सम्झाउनुहुन्छ। यो त बच्चाहरूले अवश्य बुझेका छन्– हामी नै ब्राह्मण हौं, जो फेरि देवता बन्नेछौं। यो पक्का निश्चय छ नि? शिक्षकले जसलाई पढाउँछन्, अवश्य पनि आफू समान बनाइदिन्छन्। यो त निश्चयको कुरा हो। कल्प-कल्प बाबा आएर सम्झाउनुहुन्छ, हामी नर्कवासीलाई स्वर्गवासी बनाउनुहुन्छ। सारा दुनियाँलाई बनाउने कोही त हुनुहुन्छ नि। बाबाले स्वर्गवासी बनाउनुहुन्छ, रावणले नर्कवासी बनाउँछ। यतिबेला छ रावण राज्य, सत्ययुगमा हुन्छ रामराज्य। रामराज्यको स्थापना गर्नेवाला हुनुहुन्छ भने अवश्य पनि रावण राज्यको स्थापना गर्ने पनि हुनु पर्छ। राम भगवानलाई भनिन्छ, भगवानले नयाँ दुनियाँ स्थापना गर्नुहुन्छ। ज्ञान त धेरै सहज छ, कुनै ठूलो कुरा होइन। तर यस्ता पत्थरबुद्धि छन् जसले पारसबुद्धि हुन असम्भव सम्झन्छन्। नर्कवासीबाट स्वर्गवासी बन्नमा धेरै मेहनत लाग्छ किनकि मायाको प्रभाव छ। कति ठूला-ठूला भवनहरू ५० तल्ला, १०० तल्लाका बनाउँछन्। स्वर्गमा कुनै यति तल्ला हुँदैनन्। आजकल यहाँ नै यस्ता भवन बनाइरहन्छन्। तिमीले सम्झन्छौ सत्ययुगमा यस्ता भवन हुँदैनन्, जसरी यहाँ बनाउँछन्। बाबा स्वयं सम्झाउनुहुन्छ– यति थोरै संख्या हुन्छ सारा विश्वमा, त्यसैले त्यहाँ तल्ला आदि बनाउने आवश्यकता नै हुँदैन। अनगिन्ती जमिन हुन्छ। यहाँ त जमिनै छैन, त्यसैले जमिनको मूल्य कति बढेको छ। त्यहाँ त जमिनको मूल्य पर्दैन, न नगरपालिकाको कर आदि लाग्छ। जसलाई जति जमिन चाहियो लिन सक्छ। त्यहाँ तिमीलाई सबै सुख प्राप्त हुन्छ, केवल एक बाबाको यो ज्ञानबाट। मनुष्यले १०० तल्ला आदि जो बनाउँछन्, त्यसमा पनि पैसा आदि त पर्छ नि। त्यहाँ पैसा आदि पर्दैन। अथाह धन हुन्छ। पैसाको कदर हुँदैन। धेरै पैसा भएर पनि के गर्ने? सुन, हीरा, मोतीका महल आदि बनाउँछन्। अहिले तिमी बच्चाहरूलाई कति समझ प्राप्त भएको छ। समझ र बेसमझको नै कुरा हो। सतो बुद्धि र तमो बुद्धि। सतोप्रधान स्वर्गको मालिक, तमोप्रधान बुद्धि नर्कको मालिक। यो त स्वर्ग होइन। यो हो रौरव नर्क। धेरै नै दु:खी छन् त्यसैले पुकार्छन् भगवानलाई, फेरि बिर्सिन्छन्। कति मेहनत गर्छन्, एकता होस् भनेर सम्मेलन आदि गर्छन्। तर तिमी बच्चाहरूले बुझ्दछौ– यिनीहरू आपसमा मिल्न सक्दैनन्। यो सारा सृष्टिरूपी वृक्ष जीर्ण भएको छ, फेरि नयाँ बन्छ। तिमीलाई थाहा छ– कलियुगबाट सत्ययुग कसरी बन्छ। यो ज्ञान बाबाले तिमीलाई अहिले नै सम्झाउनुहुन्छ। सत्ययुगवासी नै फेरि कलियुगवासी बन्छौ फेरि तिमी संगमवासी बनेर सत्ययुगवासी बन्छौ। भन्छन् यत्तिका सबै सत्ययुगमा जान्छन्? होइन, जसले सच्चा सत्य नारायणको कथा सुन्छन् तिनै स्वर्गमा जान्छन्। अरू सबै शान्तिधाममा जान्छन्। दु:खधाम त हुँदै हुँदैन। त्यसैले यस दु:खधामबाट जीवन छँदै सम्बन्ध बिच्छेद गर्नु छ। बाबाले युक्ति त बताउनुहुन्छ, कसरी तिमीले सम्बन्ध बिच्छेद गर्न सक्छौ। यो सारा सृष्टि माथि देवी-देवताहरूको राज्य थियो। अहिले फेरि बाबा आउनु भएको छ स्थापना गर्न। हामीले उहाँ बाबाबाट नै विश्वको राज्य लिइरहेका छौं। ड्रामा योजना अनुसार परिवर्तन अवश्य पनि हुनु नै छ। यो हो पुरानो दुनियाँ। यसलाई सत्ययुग कसरी भन्न मिल्छ? तर मनुष्यले सत्ययुग के हो भन्ने बिल्कुलै बुझ्दैनन्। बाबाले सम्झाउनु भएको छ– यस ज्ञानको लागि लायक त्यही हुन्छ जसले धेरै भक्ति गरेको छ। उनीहरूलाई नै सम्झाउनु पर्छ। बाँकी जो यस कुलका होइनन्, उनीहरूले बुझ्दैनन्। त्यसैले त्यत्तिकै समय किन खेर फाल्नु पर्‍यो। हाम्रो घरानाको नै होइन भने केही पनि मान्दैन। भन्नेछ आत्मा के हो, परमात्मा के हो– यो मैले बुझ्नै चाहन्न। त्यसैले त्यस्ताको लागि किन मेहनत गर्नु पर्‍यो। बाबाले सम्झाउनु भएको छ, माथि लेखिएको छ– भगवानुवाच, म आउँछु नै कल्प-कल्प पुरुषोत्तम संगमयुगमा साधारण मनुष्य तनमा। जसले आफ्नो जन्मलाई जान्दैनन्, उनलाई मैले बताउँछु। पूरा ५ हजार वर्षको पार्ट कसको हुन्छ, मैले बताउँछु। जो पहिलो नम्बरमा आएको हो उसैको पार्ट हुन्छ नि। श्रीकृष्णको महिमा पनि गाउँछन् सत्ययुगका प्रथम राजकुमार। उनै ८४ जन्म पछि के हुन्छन्? नम्बरवन भिखारी। भिखारीबाट राजकुमार। फेरि राजकुमारबाट भिखारी। तिमीले बुझेका छौ– भिखारीबाट राजकुमार कसरी बनिन्छ। फेरि बाबा आएर कौडीबाट हीरा जस्तो बनाउनुहुन्छ। जो हीरा जस्तो छ उही फेरि कौडी जस्तो बन्छ। पुनर्जन्म त लिन्छन् नि। सबैभन्दा धेरै जन्म कसले लिन्छ, यो तिमीले बुझेका छौ। सबैभन्दा पहिला त श्रीकृष्णलाई नै मान्छन्। उनको राजधानी हुन्छ। धेरै जन्म पनि उनैको हुन्छ। यो त धेरै सहज कुरा हो। तर मनुष्यले यी कुरामा ध्यान दिंदैनन्। बाबाले सम्झाएपछि आश्चर्यमा पर्छन्। बाबाले यथार्थ बताउनुहुन्छ, फस्ट सो लास्टमा आउँछन्। पहिलो नम्बर हीरा जस्तो, अन्त्यमा कौडी जस्तो। फेरि हीरा जस्तो बन्नु छ, पावन बन्नु छ, यसमा के मेहनत छ र! पारलौकिक बाबाले आदेश गर्नुहुन्छ– काम महाशत्रु हो। तिमी पतित केबाट बनेका हौ? विकारमा जानाले, त्यसैले बोलाउँछन् पनि पतित-पावन आउनुहोस् किनकि बाबा त सदा पारसबुद्धि हुनुहुन्छ, उहाँ कहिल्यै पनि पत्थरबुद्धि बन्नु हुन्न, सम्बन्ध नै उहाँको र पहिलो नम्बरमा जन्म लिनेको भयो। देवताहरू त धेरै हुन्छन् तर मनुष्यले केही पनि बुझ्दैनन्।

क्रिश्चियनहरूले भन्छन्– क्राइस्टभन्दा ३ हजार वर्ष पहिला स्वर्ग थियो। उनीहरू फेरि पनि पछाडि आएका हुनाले उनीहरूमा तागत छ। सबै उनीहरूसँग नै सिक्न जान्छन् किनकि उनीहरूको फ्रेस बुद्धि छ। उन्नति पनि उनीहरूकै हुन्छ। सतो, रजो, तमोमा आउँछन् नि। तिमीलाई थाहा छ– सबै कुरा बेलायतबाटै सिक्छन्। यो पनि तिमीलाई थाहा छ– सत्ययुगमा महल आदि बन्नमा कुनै समय लाग्दैन। एक जनाको बुद्धिमा आउँछ अनि फेरि वृद्धि हुँदै जान्छ। एउटा बनाएर फेरि धेरै बनाउँछन्। बुद्धिमा आउँछ नि। वैज्ञानिकहरूको बुद्धि तिम्रो पासमा त्यहाँ उच्च हुन्छ। तुरुन्तै महल बनाइरहन्छन्। यहाँ भवन वा मन्दिर बनाउन १२ महिना लाग्छ, त्यहाँ त इन्जिनियर आदि सबै होशियार हुन्छन्। त्यो हो नै गोल्डेन एज। पत्थर आदि त हुँदैन। अहिले तिमी बसेका छौ त्यसैले विचार गर्छौ, हामीले यो पुरानो शरीर छोड्छौं, फेरि घरमा जानेछौं, त्यहाँबाट फेरि सत्ययुगमा योगबलबाट जन्म लिनेछौं। बच्चाहरूलाई खुशी किन हुँदैन! चिन्तन किन चल्दैन! धेरै सेवाधारी बच्चाहरू छन् उनीहरूको अवश्य पनि चिन्तन चल्छ। जसरी बेरिस्टरी पास भएपछि बुद्धिमा चल्छ नि– मैले यो गर्छु, यो गर्छु। तिमी पनि अहिले सम्झन्छौ मैले यो शरीर छोडेर गएर यो बन्नेछु। यादबाटै तिम्रो आयु बढ्छ। अहिले त बेहदको बाबाका बच्चा हौ, यो ग्रेड धेरै उच्च हो। तिमी ईश्वरीय परिवारका हौ। उनीहरूको अरू कुनै सम्बन्ध छैन। भाइ-बहिनी भन्दा पनि उच्च चढाइदिएको छु। भाइ-भाइ सम्झ, यसको धेरै अभ्यास गर्नु छ। भाइको निवास कहाँ हो? यो तख्तमा अकाल आत्मा रहन्छ। सबै आत्माहरूको यो तख्त जीर्ण भएको छ। सबैभन्दा धेरै तिम्रो तख्त जीर्ण छ। आत्मा यो तख्तमा विराजमान हुन्छ। भृकुटीको बीचमा के छ? यो बुद्धिले बुझ्ने कुरा हो। आत्मा बिल्कुलै सूक्ष्म छ, तारा जस्तै। बाबा पनि भन्नुहुन्छ– म पनि बिन्दु हुँ। म पनि तिमी भन्दा ठूलो कहाँ छु र! तिमीलाई थाहा छ– हामी शिवबाबाका सन्तान हौं। अहिले बाबाबाट वर्सा लिनु छ, त्यसैले आफूलाई भाइ-भाइ आत्मा सम्झ। बाबाले तिमीलाई सम्मुख पढाइरहनु भएको छ। पछि गएर अझै आकर्षण हुन्छ। यो विघ्न पनि ड्रामा अनुसार परिरहन्छ।

अहिले बाबा भन्नुहुन्छ– तिमीलाई पतित हुनु छैन, यो आदेश हो। अहिले त अझै तमोप्रधान बनेका छन्। विकार विना रहनै सक्दैनन्। जसरी सरकारले भन्छ मद्यपान नगर तर रक्सी विना रहनै सक्दैनन्। फेरि उनीहरूलाई नै रक्सी पिलाएर निर्देशन दिन्छन्– फलाना ठाउँमा बम सहित पड्किनु। कति धेरै नोक्सान हुन्छ। तिमी यहाँ बसी-बसी विश्वको मालिक बन्छौ। उनीहरूले फेरि त्यहाँ बसी-बसी बमहरू छोड्छन्– सारा विश्वको विनाशको लागि। कस्तो विडम्बना छ। तिमी यहाँ बसी-बसी बाबालाई याद गर्छौ अनि विश्वको मालिक बन्छौ। जसरी भए पनि बाबाको याद अवश्य गर्नु छ। यसमा हठयोग गर्ने वा आसन आदि गर्ने कुरा पनि छैन। बाबाले कुनै कष्ट दिनुहुन्न। जसरी बसे पनि तिमीले केवल याद गर– हामी बाबाको अति प्यारा बच्चा हौं। तिमीलाई बादशाही यसरी प्राप्त हुन्छ जसरी मख्खनमा बाल। गायन पनि गर्छन् सेकेन्डमा जीवन मुक्ति। जहाँसुकै बस, घुमफिर गर तर बाबालाई याद गर। पवित्र नबनी कसरी जान्छौ? नत्र सजाय खानु पर्ने छ। जब धर्मराजसँग जान्छौ अनि सबैको हिसाब-किताब चुक्ता हुन्छ। जति पवित्र बन्छौ त्यत्ति उच्च पद पाउनेछौ। अपवित्र बन्यौ भने सुख्खा रोटी खानेछौ। जति बाबालाई याद गर्छौ, त्यत्ति पाप काटिन्छ। यसमा खर्च आदिको कुनै कुरा छैन। बस्न त घरमै बसेका छौ, बाबाबाट पनि मन्त्र लेऊ। मायालाई बस गर्ने मन्त्र हो– मनमनाभव। यो मन्त्र मिलेपछि ठिकै छ फेरि घर जाऊ। मुखबाट केही नबोल। अल्फ र बे, बादशाहीलाई याद गर। तिमीले सम्झन्छौ– बाबालाई याद गर्नाले हामी सतोप्रधान बन्छौं, पाप काटिन्छ। बाबाले आफ्नो अनुभव पनि सुनाउँछन्– भोजन गर्न बस्छु, म बाबालाई याद गर्दै खान्छु, फेरि तुरुन्तै बिर्सिन्छु किनकि गायन पनि गरिन्छ– जिनके मत्थे मामला... कतिको ख्याल गर्नु पर्छ– फलानाको आत्माले धेरै सेवा गर्छ, उसलाई याद गर्नु छ। सेवाधारी बच्चालाई धेरै प्यार गर्छन्। तिमीलाई पनि भन्नुहुन्छ– यस शरीरमा जुन आत्मा विराजमान हुनुहुन्छ, उहाँलाई याद गर। यहाँ तिमी आउँछौ नै शिवबाबाको पासमा। बाबा त्यहाँबाट तल आउनुहुन्छ। तिमीले सबैलाई भन्छौ पनि– भगवान् आउनु भएको छ। तर बुझ्दैनन्। युक्तिबाट बताउनु पर्छ। हद र बेहदका दुइटा पिता छन्। अहिले बेहदका पिताले राजाई दिइरहनु भएको छ। पुरानो दुनियाँको विनाश पनि सामुन्ने खडा छ। एक धर्मको स्थापना, अनेक धर्मको विनाश हुन्छ। बाबा भन्नुहुन्छ म एकलाई याद गर्‍यौ भने तिम्रो पाप भस्म हुन्छ। यो योग अग्नि हो, जसबाट तिमी तमोप्रधानबाट सतोप्रधान बन्छौ। यो तरिका बाबाले नै बताउनु भएको हो। तिमी बच्चाहरूले जानेका छौ– बाबाले सबैलाई फूलजस्तो बनाएर, नयनमा राखेर लैजानुहुन्छ। कुनचाहिँ नयन? ज्ञानको। आत्माहरूलाई लैजानु हुन्छ। सम्झन्छौ जानु त अवश्य पनि पर्छ, त्यो भन्दा पहिला किन बाबाबाट वर्सा नलिऔं। कमाई पनि धेरै ठूलो छ। बाबालाई बिर्सिनाले फेरि घाटा धेरै छ। पक्का व्यापारी बन। बाबालाई याद गर्नाले नै आत्मा पवित्र बन्छ। फेरि एक शरीर छोडेर अर्को लिन्छ। बाबा भन्नुहुन्छ– मीठा-प्यारा बच्चाहरू! देही-अभिमानी बन। यो बानी पक्का बसाल्नु छ। आफूलाई आत्मा सम्झेर बाबासँग पढिरह्यौ भने बेडा पार हुन्छ, शिवालयमा जान्छौ। चन्द्रकान्त वेदान्तमा पनि यो कथा छ। डुङ्गा कसरी चल्छ, बीचैमा उत्रिन्छन्, कुनै चीजमा मन लाग्छ। जहाज फेरि चलिहाल्छ। यी भक्तिमार्गका शास्त्रहरू फेरि पनि बन्छन्, तिमीले पढ्नेछौ। फेरि जब बाबा आउनुहुन्छ तब यी सबै छोड्नेछौ। बाबा आउनुहुन्छ सबैलाई लैजान। सृष्टिको उत्थान एवं पतन कसरी हुन्छ, कति स्पष्ट छ। यी श्याम र सुन्दर बन्छन्। ब्रह्मा नै विष्णु, विष्णु नै ब्रह्मा। एक मात्र त बन्दैनन् नि। यो सारा ज्ञान हो। कृष्णको पनि ज्ञान छ– सुन्दर एवं श्याम। स्वर्गमा जाँदै छन् त्यसैले नर्कलाई लात हान्छन्। यो चित्रमा स्पष्ट छ। तिम्रो राजाईको चित्र पनि बनाएको थिएँ। अच्छा!

मीठे-मीठे सिकीलधे बच्चाहरूप्रति माता-पिता बापदादाको याद-प्यार एवं गुडमर्निङ्ग। रूहानी बाबाको रूहानी बच्चाहरूलाई नमस्ते। रूहानी बच्चाहरूको रूहानी बाबालाई गुडमर्निङ्ग, नमस्ते।

धारणाको लागि मुख्य सारः–
१) बाबाको आज्ञालाई पालन गर्नको लागि हामी आत्मा भाइ-भाइ हौं, भृकुटीको बीचमा हाम्रो निवास छ, हामी बेहदको बाबाका बच्चा हौं, हाम्रो यो ईश्वरीय परिवार हो– यही स्मृतिमा रहनु छ। देही अभिमानी बन्ने बानी पार्नु छ।

२) धर्मराजको सजायबाट छुट्नको लागि आफ्नो सबै हिसाब-किताब चुक्ता गर्नु छ। मायालाई वश गर्ने जुन मन्त्र मिलेको छ, त्यसलाई याद गर्दै सतोप्रधान बन्नु छ।


वरदान:–
सदा अलर्ट रहेर सबैको आशालाई पूर्ण गर्ने मास्टर मुक्ति जीवनमुक्ति दाता भव

अब सबै बच्चाहरूमा यो शुभ संकल्प उत्पन्न हुनु पर्छ– सबैको आशालाई पूर्ण गरौं। सबैको इच्छा छ– जन्म-मरणबाट मुक्त बनौं, त्यसको अनुभव गरौं। यसको लागि आफ्नो शक्तिशाली सतोप्रधान प्रकम्पनद्वारा प्रकृति र मनुष्यात्माहरूको वृत्तिलाई परिवर्तन गर। मास्टर दाता बनेर हर आत्माको आशालाई पूर्ण गर। मुक्ति, जीवनमुक्तिको दान देऊ। यो जिम्मेवारीको स्मृतिले तिमीलाई सधैं अलर्ट बनाउँछ।

स्लोगन:–
मुरलीधरको मुरलीमा देहको सुध-बुध भुल्नेवाला नै सच्चा गोप-गोपिनी हुन्।