18.02.19 Morning Nepali Murli Om Shanti BapDada Madhuban
“ मीठे बच्चे – ‘
स्वदर्शन चक्रधारी भव । ’ तिमीलाई लाइट हाउस बन्नु छ , आफूलाई आत्मा सम्झ , यसमा
लापर्बाही नगर । ”
प्रश्न:–
तिमीहरू सबै
भन्दा अनौठो विद्यार्थी हौ– कसरी?
उत्तर:–
तिमी गृहस्थ
व्यवहारमा रहन्छौ, शरीर निर्वाहको लागि ८ घण्टा कर्म पनि गर्छौ, साथ-साथै भविष्य २१
जन्मको लागि ८ घण्टा बाबा समान बनाउने सेवा पनि गर्छौ। सबैथोक गर्दै बाबा र घरलाई
याद गर्छौ– यही तिम्रो अनौठो विद्यार्थी जीवन हो। ज्ञान धेरै सहज छ, केवल पावन बन्ने
मेहनत गर्छौ।
ओम् शान्ति।
बाबा बच्चाहरू
सँग सोध्नुहुन्छ नम्बरवार पुरुषार्थ अनुसार। मूलवतन पनि नम्बरवार अवश्य याद आउँछ
होला। बच्चाहरूलाई यो पनि अवश्य याद आउँछ– हामी पहिले शान्तिधामका रहनेवाला हौं फेरि
आउँछौ सुखधाममा। यो त अवश्य मनमनै सम्झन्छौ। मूलवतन देखि लिएर यो जुन सृष्टि-चक्र छ
त्यो कसरी घुम्छ– यो पनि बुद्धिमा छ। यस समय हामी ब्राह्मण हौं फेरि देवता,
क्षत्रिय, वैश्य, शूद्र बन्नेछौं। यो त बुद्धिमा चक्र चल्नु पर्छ। बच्चाहरूको
बुद्धिमा यो सारा ज्ञान छ। बाबाले सम्झाउनु भएको छ, पहिले जान्दैनथ्यौ। अब तिमी पनि
जान्दछौ– दिन-प्रतिदिन तिम्रो वृद्धि भइरहन्छ। धेरैलाई सिकाउँदै रहन्छौ। अवश्य पहिला
तिमी नै स्वदर्शन चक्रधारी बन्छौ। यहाँ तिमी बसेका छौ, बुद्धिबाट जान्दछौ– उहाँ
हाम्रो बाबा हुनु हुन्छ। उहाँ नै परम शिक्षक हुनु हुन्छ सिकाउनेवाला। उहाँबाट नै
सम्झाइएको हो, हामी ८४ को चक्र कसरी लगाउँछौं। बुद्धिमा अवश्य याद छ नि। यो बुद्धिमा
हर समय याद गर्नु पर्छ, पाठ कुनै ठूलो छैन। सेकेन्डको पाठ हो। बुद्धिमा रहन्छ– हामी
कहाँका निवासी हौं, फेरि यहाँ कसरी पार्ट खेल्न आउँछौं। ८४ को चक्र छ। सत्ययुगमा यति
जन्म, त्रेतामा यति जन्म– यो चक्र त याद गर्छौ हैन? आफ्नो जो पोजिसन मिलेको छ,
पार्ट बजाएका छौ, त्यो पनि अवश्य बुद्धिमा याद रहने छ। भन्दछन्– हामी यी डबल शिरताज
थियौं फेरि सिंगल ताजवाला बन्यौं। फेरि सारा राजाई नै गयो, तमोप्रधान बन्यौं। यो
चक्र त घुम्नु पर्छ नि, त्यसैले नाम नै राखिएको छ स्वदर्शन चक्रधारी। आत्मालाई
ज्ञान मिलेको छ। आत्मालाई दर्शन भएको छ। आत्माले जान्दछ– हामी यसरी-यसरी चक्र
लगाउँछौ। अब फेरि जानु छ घर। बाबाले भन्नु भएको छ– मलाई याद गर्यौ भने घरमा पुग्ने
छौ। यस्तो पनि होइन, यस समय तिमी त्यस अवस्थामा बस्ने छौ। होइन, बाहिरका धेरै कुरा
बुद्धिमा आउँछ। कसलाई के याद आउँछ, कसलाई के याद। यहाँ त बाबा भन्नुहुन्छ– अरू सबै
कुरालाई समेटेर एकलाई याद गर। श्रीमत मिल्छ, त्यसमा चल्नु पर्छ। स्वदर्शन चक्रधारी
बनेर तिमीले अन्त्यसम्म पुरुषार्थ गर्नु छ। पहिला त केही पनि थाहा थिएन, अब त बाबाले
बताउनु हुन्छ। उहाँलाई याद गर्नाले सबै कुरा आउँछ। रचयिता र रचनाको
आदि-मध्य-अन्त्यको सारा रहस्य बुद्धिमा आउँछ। यो पाठ मिलेको छ, त्यसलाई त घरमा पनि
याद गर्न सक्छौ। यो हो बुद्धिबाट बुझ्ने कुरा। तिमी अनौठो विद्यार्थी हौ। बाबाले
सम्झाउनु भएको छ– ठिकै छ, ८ घण्टा आराम पनि गर, ८ घण्टा शरीर निर्वाहको लागि काम पनि
गर। यो धन्दा आदि पनि गर्नु पर्छ। साथमा यो जुन बाबाले धन्दा दिनु भएको छ, आफू समान
बनाउने, यो पनि शरीर निर्वाह भयो नि। त्यो हो अल्पकालको लागि र यो हो २१ जन्म शरीर
निर्वाहको लागि। तिमी जुन पार्ट खेल्छौ, त्यसमा यसको पनि धेरै ठूलो महत्त्व छ। जसले
जति मेहनत गर्छन् त्यति नै फेरि पछि भक्तिमा उनको पूजा हुन्छ। यो सबै धारणा तिमी
बच्चाहरूले गर्नु छ।
तिमी बच्चाहरू पार्टधारी हौ। बाबा त केवल ज्ञान दिने पार्ट बजाउनु हुन्छ। बाँकी
शरीर निर्वाहको लागि पुरुषार्थ तिमी गर्नेछौ। बाबाले त गर्नु हुन्न नि। बाबा त आउनु
नै हुन्छ सम्झाउनको लागि– यो विश्वको इतिहास-भूगोल कसरी-कसरी दोहोरिन्छ, चक्र कसरी
घुम्छ। यो सम्झाउनको लागि नै आउनु हुन्छ। युक्तिले सम्झाइ रहनु हुन्छ। बाबा सम्झाउनु
हुन्छ– प्यारा बच्चाहरू! लापर्बाही नगर। स्वदर्शन चक्रधारी अथवा लाइट हाउस बन्नु छ।
आफूलाई आत्मा सम्झनु छ। यो त जान्दछौ– शरीर विना आत्मा पार्ट खेल्न सक्दैन।
मनुष्यलाई त केही पनि थाहा छैन। आउन त तिम्रो पासमा आउँछन्, राम्रो-राम्रो भन्छन्
तर स्वदर्शन चक्रधारी बन्न सक्दैनन्, यसमा धेरै अभ्यास गर्नु पर्छ। त्यसपछि फेरि जहाँ
गए पनि मानौं ज्ञान सागर बन्ने छन्। जसरी विद्यार्थी पढेर शिक्षक बन्छन् फेरि कलेजमा
पढाउँछन्। धन्दामा लाग्छन्। तिम्रो धन्दा नै हो शिक्षक बन्नु। सबैलाई स्वदर्शन
चक्रधारी बनाऊ। बच्चाहरूले चित्र बनाए– डबल शिर श्रीपेचधारी राजा, फेरि सिंगल
ताजवाला राजा कसरी बन्छन्, यो त ठीक छ तर कहिले देखि कहिलेसम्म डबल ताजवाला थिए?
कहिले देखि कहिलेसम्म सिंगल ताजवाला बने? फेरि कसरी र कहिले राज्य छिनियो? त्यो मिति
लेख्नु पर्छ। यो बेहदको ठूलो ड्रामा हो। यो त निश्चित छ हामी फेरि देवता बन्छौ।
अहिले ब्राह्मण हौं। ब्राह्मण नै संगमयुगका हुन्। यो कसैलाई जानकारी हुँदैन जबसम्म
तिमी बताउँदैनौ। यो तिम्रो अलौकिक जन्म हो। लौकिक र पारलौकिकबाट वर्सा मिल्छ।
लौकिकबाट वर्सा मिल्न सक्दैन। यिनीद्वारा बाबाले तिमीलाई वर्सा दिनु हुन्छ। गायन पनि
छ– हे प्रभु! यस्तो कहिल्यै भन्दैनन्– हे प्रजापिता ब्रह्मा! लौकिक र पारलौकिक
बाबालाई याद गर्छन्। यो कुरा कसैले जान्दैनन्, तिमीलाई थाहा छ। पारलौकिक बाबाको हो
अविनाशी वर्सा, लौकिकको हो विनाशी वर्सा। सम्झ– कोही राजाको बच्चा छ, ५ करोड वर्सा
मिल्छ। तर यदि बेहदको बाबाको वर्सा सामुन्ने देख्यो भने भन्नेछ त्यसको तुलनामा त यो
अविनाशी वर्सा हो। त्यो सबै खतम हुनेवाला छ। आजका जो करोडपति छन् उनीहरू सँग माया
टाँसिएको छ, ती आउँदैनन्। बाबा हुनु हुन्छ गरिब निवाज। भारत धेरै गरिब छ, भारतमा
धेरै मानिसहरू गरिब छन्। अहिले तिमी धेरैको कल्याण गर्ने पुरुषार्थ गरिरहेका छौ।
अक्सर गरेर रोगीहरूलाई वैराग्य आउँछ। सम्झन्छन्– केको लागि बाँच्नु, यस्तो मार्ग
मिलोस् जसद्वारा मुक्तिधाममा जान सकौं। दु:खबाट छुट्नको लागि मुक्ति माग्छन्।
सत्ययुगमा माग्दैनन् किनकि त्यहाँ दु:ख हुँदैन। यी कुरा अहिले तिमी बुझ्दछौ। बाबाको
बच्चाहरूको वृद्धि भइरहने छ। जो सूर्यवंशी-चन्द्रवंशी देवता बन्नेवाला छन् तिनैले
आएर ज्ञान लिने छन्, नम्बरवार पुरुषार्थ अनुसार। यो ज्ञान बाबा बाहेक कसैले पनि दिन
सक्दैन। अब तिमी बेहदका बाबालाई छोडेर कतै पनि जादैनौ, जसको बाबासँग, प्रेम छ
उनीहरूले बुझ्न सक्छन् ज्ञान त धेरै सहज छ, बाँकी पावन बन्नमा मायाले विघ्न पार्छ।
कुनै पनि कुरामा लापर्बाही गर्यो भने यसको कारणबाटै हार्छन्। यसको राम्रो उदाहरण
बक्सिङ हो। बक्सिङमा एक-अर्कालाई जित्छन्। बच्चाहरू जान्दछन् मायाले हामीलाई
हराइदिन्छ।
बाबा भन्नुहुन्छ– प्यारा बच्चाहरू! आफूलाई आत्मा सम्झ। बाबा स्वयं बुझ्नुहुन्छ– यसमा
मेहनत छ। बाबा युक्ति धेरै सहज बताउनु हुन्छ। हामी आत्मा हौं, एक शरीर छोडेर अर्को
लिन्छौं, पार्ट बजाउँछौं, बेहद बाबाको बच्चा हौं– यो राम्रो सँग पक्का गर्नु पर्छ।
बाबा फिल गर्नुहुन्छ– मायाले यिनीहरूको योग टुटाइदिन्छ। नम्बरवार त छन् नै, यसै
हिसाबबाट राजधानी बन्छ। सबै एकरस भए त राजाई बन्दैन। राजा, रानी, प्रजा, साहुकार सबै
बन्छन्। यो कुरा तिमी बाहेक कसैले जान्दैन। हामी आफ्नो राजधानी स्थापना गरिरहेका
छौं। यी सबै कुरा तिमीहरूमा पनि अनन्य जो छन् उनलाई याद रहन्छ। यो कुरा कहिल्यै
भुल्नु हुँदैन। बच्चाहरू जान्दछन् हामी भुल्दछौ। नत्र धेरै खुशी रहनु पर्छ– हामी
विश्वको मालिक बन्छौं। पुरुषार्थबाट नै बन्न सकिन्छ, केवल बताउनाले होइन। बाबा त
आउने बित्तिकै सोध्नुहुन्छ– बच्चाहरू सावधान! स्वदर्शन चक्रधारी भएर बसेका छौ? बाबा
पनि स्वदर्शन चक्रधारी हुनु हुन्छ नि जो यिनमा प्रवेश गर्नुहुन्छ। मनुष्य त
सम्झन्छन् विष्णु हुन् स्वदर्शन चक्रधारी। उनीहरूलाई यो थाहा नै छैनकि यिनी
लक्ष्मी-नारायण हुन्। यिनलाई ज्ञान कसले दिए? जुन ज्ञानद्वारा यिनले यो
लक्ष्मी-नारायणको पद पाए। देखाउँछन् स्वदर्शन चक्रले मारे। तिमीलाई यो चित्र
बनाउनेवाला सँग हाँसो उठ्छ। विष्णु हो निशानी कम्बाइण्ड गृहस्थ आश्रमको। चित्र त
शोभायमान छ तर यो कुनै ठीक चित्र होइन। पहिले तिमी नै जान्दैनथ्यौ। ४ भुजावाला यहाँ
कहाँबाट आए। यी सबै कुरालाई तिमीहरूमा पनि नम्बरवार जान्दछन्। बाबा भन्नुहुन्छ– सारा
आधार तिम्रो पुरुषार्थमा छ। बाबाको यादबाट नै पाप काटिन्छ। सबै भन्दा धेरै नम्बरवन
यो पुरुषार्थ चल्नु छ। समय त बाबाले दिनु भएको छ। गृहस्थ व्यवहारमा पनि रहनु छ।
नत्र बच्चा आदिलाई कसले सम्हाल्छ। त्यो सबै गरेर पनि अभ्यास गर्नु पर्छ। बाँकी अरू
कुनै कुरा छैन। कृष्णलाई देखाइन्छ अकासुर-बकासुर आदिलाई स्वदर्शन चक्रले मारे। अब
यो तिमी बुझ्दछौ, चक्र आदिको त कुरै छैन। कति फरक छ। यो बाबाले नै सम्झाउनु हुन्छ।
मनुष्यले मनुष्यलाई सम्झाउन सक्दैनन्। मनुष्यले मनुष्यको सद्गति गर्न सक्दैनन्।
रचयिता र रचनाको आदि-मध्य-अन्त्यको रहस्य कसैले सम्झाउन सक्दैनन्। स्वदर्शन चक्रको
अर्थ के हो त्यो पनि अब बाबाले नै सम्झाउनु भएको छ। शास्त्रमा त कहानी यस्ता बनाएका
छन् जो कुरै नसोध। कृष्णलाई पनि हिंसक बनाइदिएका छन्। यसमा एकान्तमा विचार सागर
मन्थन गर्नु पर्छ। रातमा जसले पहरा दिन्छन् उनीहरूलाई समय धेरै राम्रो मिल्छ, उनीहरू
धेरै याद गर्न सक्छन्। बाबालाई याद गर्दा स्वदर्शन चक्र पनि घुमाउदै रहनु। याद गर्यौ
भने खुशीमा निद्रा पनि हराउँछ। जसलाई धन मिल्छ ऊ धेरै खुशीमा रहन्छ। कहिले झुट्का
खाँदैन। तिमीलाई थाहा छ– हामी सदा स्वस्थ धनवान् बन्छौं। त्यसैले यसमा राम्ररी
लाग्नु पर्छ। यो पनि अब बाबाले जान्नुहुन्छ– ड्रामा अनुसार जे पनि चल्छ त्यो यथार्थ
हुन्छ। फेरि पनि पुरुषार्थ गराइरहनु हुन्छ। अब बाबा शिक्षा दिनु हुन्छ, यस्ता धेरै
छन् जसमा न ज्ञान छ, न योग छ। कोही बुद्धिमान विद्वान आदि आए भने कुरा गर्न सक्दैनन्।
सेवाधारी बच्चाहरू जान्दछन्– हामी सँग को को सम्झाउनको लागि राम्रो छन्? फेरि बाबा
पनि देख्नु हुन्छ यो बुद्धिमान पढे-लेखेको व्यक्ति राम्रो छ र सम्झाउनेवाला बुद्धू
छ भने स्वयं प्रवेश गरेर उनलाई जगाउन सक्नुहुन्छ। त्यसैले जो सच्चा बच्चाहरू छन्,
उनीहरू भन्छन् हामीमा त यति ज्ञान थिएन जति बाबाले बसेर यिनलाई सम्झाउनु भयो।
कसैलाई त आफ्नो अहंकार आउँछ। यो पनि उहाँको आउनु, मदत गर्नु ड्रामामा पार्ट निश्चित
छ। ड्रामा बडो विचित्र छ। यो बुझ्नको लागि बडो विशाल बुद्धि चाहिन्छ।
तिमी बच्चाहरूलाई थाहा छ– अहिले हामी त्यो राजधानी स्थापना गरिरहेका छौं जसमा सबै
गोरा नै गोरा थिए। काला त्यहाँ हुँदैनन्। यो पनि तिमी गोरो र कालो चित्र बनाएर लेख।
६३ जन्म काम चितामा बसेर यस्ता काला बनेका हुन्। आत्मा नै बनेको हो।
लक्ष्मी-नारायणको पनि कालो चित्र बनाइएको छ। यो सम्झदैनन्– आत्मा कालो बन्छ। यी त
सत्ययुगको मालिक गोरा थिए, फेरि काम चितामा बस्नाले काला बन्छन्। आत्मा पुनर्जन्म
लिँदै-लिँदै तमोप्रधान बन्छ। त्यसैले आत्मा पनि कालो शरीर पनि कालो हुन जान्छ।
त्यसैले हाँसोमा सोध्न सक्छौ– लक्ष्मी-नारायणलाई कहीँ कालो, कहीँ गोरो किन देखाइन्छ,
कारण? ज्ञान त छैन। कृष्ण नै गोरो फेरि कृष्ण नै कालो किन बनाउँछन्? यो त तिमी अहिले
जान्दछौ। तिमीलाई अहिले ज्ञानको तेस्रो नेत्र मिलेको छ। अच्छा–
मीठे-मीठे सिकीलधे बच्चाहरूप्रति माता-पिता बापदादाको याद-प्यार एवं गुडमर्निङ्ग।
रूहानी बाबाको रूहानी बच्चाहरूलाई नमस्ते, रूहानी बच्चाहरूको रूहानी बाबालाई
गुडमर्निङ्ग, नमस्ते।
धारणाको लागि
मुख्य सारः–
१) खुशीले
भरपुर रहनको लागि एकान्तमा बसेर ज्ञान धनको स्मरण गर्नु पर्छ। पावन वा सदा निरोगी
बन्न यादमा रहने मेहनत गर्नु छ।
२) बाबा समान मास्टर ज्ञान सागर बनेर सबैलाई स्वदर्शन चक्रधारी बनाउनु छ। लाइट हाउस
बन्नु छ। भविष्य २१ जन्मको शरीर निर्वाहको लागि रूहानी टिचर अवश्य बन्नु छ।
वरदान:–
अविनाशी उ मंग
-उत्साहद्वारा तुफानलाई पनि तोहफा ( उपहार ) बनाउने श्रेष्ठ ब्राह्मण आत्मा भव
उमंग-उत्साह
नै ब्राह्मणहरूको उड्ती कलाको पंख हो। यी पंखहरूद्वारा सदा उडिरहने गर। यो
उमंग-उत्साह तिमी ब्राह्मणहरूको सबैभन्दा ठूलो शक्ति हो। नीरस जीवन होइन,
उमंग-उत्साहको रस सदा छ। उमंग-उत्साहले मुश्किललाई पनि सहज बनाइदिन्छ, उनीहरू
कहिल्यै पनि निराश हुँदैनन्। उत्साहले तुफानलाई तोहफा बनाइदिन्छ, उत्साहले कुनै पनि
परीक्षा वा समस्यालाई मनोरञ्जन अनुभव गराउँछ। यस्तो अविनाशी उमंग-उत्साहमा रहने
आत्मा नै श्रेष्ठ ब्राह्मण हो।
स्लोगन:–
शान्तिको
सुगन्धित धुप बालेर राखेमा अशान्तिको गन्ध समाप्त हुन्छ।